1. ข้าพเจ้าเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าประทับยืนอยู่ข้างแท่นบูชา และพระองค์ตรัสว่า“จงฟาดยอดเสาเพื่อให้ธรณีประตูสั่นสะเทือนให้พังทับประชาชนทั้งปวงผู้ที่เหลือรอดเราจะประหารด้วยดาบจะไม่มีใครหนีรอดไปได้สักคนเดียวจะไม่มีใครหนีไปได้เลย
2. แม้พวกเขาจะขุดลึกลงไปถึงก้นหลุมฝังศพมือของเราก็จะควานลงไปดึงขึ้นมาแม้พวกเขาปีนขึ้นถึงฟ้าสวรรค์เราก็จะนำพวกเขาลงมา
3. แม้พวกเขาซ่อนตัวบนยอดเขาคารเมลเราก็จะตามล่าจับพวกเขาลงมาจากที่นั่นแม้พวกเขาหนีไปซ่อนที่ก้นทะเลเราก็จะสั่งงูพิษให้กัดพวกเขา
4. แม้พวกเขาถูกศัตรูกวาดต้อนไปเป็นเชลยเราก็จะสั่งให้ดาบประหารพวกเขาที่นั่นเราจะจับตาดูพวกเขาอย่างมุ่งร้ายไม่ใช่ด้วยหวังดี”
5. องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ทรงแตะโลกแล้ว มันก็หลอมละลายและชาวโลกทั้งปวงก็ไว้ทุกข์ทั่วทั้งดินแดนเอ่อท้นขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์แล้วก็จมลงเหมือนแม่น้ำอียิปต์
6. พระองค์ผู้ทรงสร้างที่ประทับอันสูงส่งไว้ในฟ้าสวรรค์และวางฐานรากของมันไว้ที่แผ่นดินโลกผู้ทรงเรียกน้ำทะเลขึ้นมาและเทมันรดผิวโลกทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์
7. “อิสราเอลเอ๋ย สำหรับเราแล้วเจ้าก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากชาวคูชไม่ใช่หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“เราไม่ได้นำอิสราเอลออกมาจากอียิปต์นำชาวฟีลิสเตียออกจากคัฟโทร์และนำชาวอารัมออกจากคีร์หรอกหรือ?”
8. “แน่นอน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงจับตาดูอาณาจักรอันบาปหนาเราจะทำลายมันจากพื้นโลกถึงกระนั้นเราจะไม่ทำลายพงศ์พันธุ์ยาโคบลงอย่างสิ้นเชิง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น