พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 31:20-31 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

20. นางหยิบยื่นให้คนยากจนและยื่นมือช่วยคนขัดสน

21. เมื่อหิมะตก นางไม่วิตกกังวลเกี่ยวกับคนในครัวเรือนเพราะทุกคนสวมเสื้อผ้าอย่างดีและอบอุ่น

22. นางทำผ้าปูที่นอนเองเสื้อผ้าของนางทำด้วยผ้าลินินเนื้อดีและผ้าขนสัตว์สีม่วงราคาแพง

23. สามีของนางเป็นที่นับหน้าถือตาที่ประตูเมืองที่ซึ่งเขานั่งอยู่ในหมู่ผู้อาวุโสของแผ่นดิน

24. นางยังได้ทำเครื่องนุ่งห่มด้วยผ้าลินินไว้ขายและส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า

25. พลังและศักดิ์ศรีคืออาภรณ์ที่นางสวมดังนั้นนางจึงหัวเราะกับอนาคตที่จะมาถึงได้

26. ปากของนางเอื้อนเอ่ยสติปัญญาลิ้นของนางสอนสิ่งดีงาม

27. นางคอยดูแลกิจการทั้งสิ้นในครัวเรือนและไม่เคยเกียจคร้าน

28. ลูกๆ ของนางยืนขึ้นกล่าวยกย่องสามีของนางก็ชมเชยนางว่า

29. “สตรีจำนวนมากทำสิ่งดีเลิศแต่เธอล้ำเลิศยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด”

30. เสน่ห์เป็นสิ่งหลอกลวง และความสวยงามไม่จีรังยั่งยืนแต่สตรีที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการสรรเสริญ

31. จงยกย่องนางเพราะทุกสิ่งที่นางทำให้ประชาชนที่ประตูเมืองสรรเสริญนางเพราะการงานของนาง

อ่านบทที่สมบูรณ์ สุภาษิต 31