20. โดยความรู้ของพระองค์ ห้วงลึกก็แยกออกและเมฆก็หยาดน้ำค้างลงมา
21. ลูกเอ๋ย อย่าให้สิ่งเหล่านี้คลาดไปจากสายตาของเจ้าจงรักษาดุลยพินิจและความสุขุมรอบคอบไว้
22. สิ่งเหล่านี้จะเป็นชีวิตสำหรับเจ้าและเป็นอาภรณ์ประดับคอของเจ้า
23. แล้วเจ้าจะดำเนินไปตามทางของตนอย่างปลอดภัยและเท้าของเจ้าจะไม่สะดุด
24. เมื่อเจ้าเอนกายลง เจ้าจะไม่กลัวเมื่อเจ้านอนลง เจ้าจะหลับสบาย
25. ไม่ต้องหวั่นเกรงภัยพิบัติฉับพลันหรือหายนะซึ่งจู่โจมคนชั่ว
26. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าและจะทรงป้องกันไม่ให้เท้าของเจ้าติดกับ
27. อย่าหน่วงเหนี่ยวสิ่งดีไว้จากผู้ที่สมควรได้รับเมื่ออยู่ในอำนาจของเจ้าที่จะจัดการได้
28. อย่าพูดกับเพื่อนบ้านว่า“กลับมาพรุ่งนี้แล้วกัน แล้วฉันจะให้”ในเมื่อเจ้าสามารถให้ได้ทันที
29. อย่าคิดปองร้ายเพื่อนบ้านของเจ้าผู้อาศัยอยู่ใกล้ๆ เจ้าอย่างไว้เนื้อเชื่อใจ