9. อุบายของความโง่เขลาเป็นบาปและผู้คนชิงชังนักเยาะเย้ย
10. หากเจ้าท้อแท้ในยามทุกข์ร้อนก็แสดงว่ากำลังของเจ้าน้อยนัก!
11. จงช่วยผู้ที่ถูกนำไปสู่ความตายและช่วยรั้งผู้ที่โซซัดโซเซไม่ให้ถูกเข่นฆ่า
12. หากเจ้าว่า “เราไม่รู้เรื่องนี้เลย”พระองค์ผู้ทรงชั่งใจของเจ้าจะไม่เห็นหรือ?พระองค์ผู้ทรงดูแลชีวิตของเจ้าอยู่จะไม่รู้หรือ?พระองค์จะไม่ทรงตอบแทนแก่แต่ละคนตามการกระทำของเขาหรือ?
13. ลูกเอ๋ย จงกินน้ำผึ้งเพราะเป็นสิ่งดีน้ำผึ้งที่หยดจากรวงนั้นหวานชื่นใจ
14. จงรู้เถิดว่าสติปัญญาก็หวานเหมือนน้ำผึ้งสำหรับชีวิตเจ้าหากเจ้าพบปัญญา ก็จะมีอนาคตที่สดใสรอเจ้าอยู่และความหวังของเจ้าจะไม่สูญสิ้น
15. อย่าเป็นเหมือนโจรที่ซุ่มดักเล่นงานบ้านของคนชอบธรรมอย่าคิดปล้นที่อาศัยของเขา
16. เพราะถึงแม้คนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้ง เขาก็ลุกขึ้นอีกแต่คนชั่วถูกความหายนะคว่ำลง
17. อย่าดีใจเมื่อศัตรูของเจ้าล้มอย่าลิงโลดเมื่อเขาสะดุด
18. เกรงว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเห็นและไม่พอพระทัยแล้วทรงหันเหพระพิโรธไปจากเขา
19. อย่าเดือดเนื้อร้อนใจเพราะคนชั่วหรืออย่าอิจฉาริษยาคนเลว
20. เพราะคนชั่วไม่มีอนาคตให้หวังประทีปของคนชั่วจะถูกดับไป
21. ลูกเอ๋ย จงยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและกษัตริย์อย่าเข้าร่วมกับเจ้าขุนมูลนายที่ก่อกบฏ
22. เพราะทั้งสองพระองค์จะทรงส่งความหายนะมาถึงพวกเขาอย่างฉับพลันใครเล่าจะรู้ถึงความย่อยยับที่จะเกิดขึ้น?
23. ต่อไปนี้เป็นคำสอนของปราชญ์เช่นกันการตัดสินอย่างลำเอียงเป็นสิ่งไม่ดี
24. ผู้ที่พูดกับคนผิดว่า “ท่านไม่ผิด”จะถูกคนแช่งด่า และประชาชาติต่างๆ จะประณาม