16. เมื่อเจ้าเอ่ยปากกล่าวสิ่งที่ถูกต้องจิตวิญญาณของเราก็แช่มชื่น
17. อย่าให้ใจของเจ้าอิจฉาคนบาปแต่จงกระตือรือร้นในการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดเวลา
18. เพราะมีอนาคตรอเจ้าอยู่แน่นอนและความหวังของเจ้าจะไม่สูญสิ้น
19. ลูกเอ๋ย จงฟังและเฉลียวฉลาดจงรักษาใจให้อยู่ในทางที่ถูกต้อง
20. อย่าร่วมวงสำมะเลเทเมากับคนขี้เหล้าเมายาและคนเห็นแก่กิน
21. เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะยากจนและความสะลึมสะลือทำให้เขาเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วพันกาย
22. จงฟังคำของพ่อผู้ให้ชีวิตแก่เจ้าและอย่าดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง
23. จงซื้อความจริงและอย่าขายสิ่งเหล่านี้คือ สติปัญญา คำสั่งสอน และความเข้าใจ
24. พ่อของคนชอบธรรมก็สุขใจมากคนที่มีลูกฉลาดก็ชื่นชมในตัวลูก
25. จงทำให้พ่อแม่ยินดีให้แม่ผู้ที่คลอดเจ้าได้ปลื้มใจ!
26. ลูกเอ๋ย ขอใจของเจ้าให้เราเถิดจงให้ตาของเจ้าปีติยินดีในทางของเรา
27. เพราะหญิงโสเภณีเป็นหลุมลึกและหญิงเสเพลก็เป็นบ่อแคบ
28. นางซุ่มรอเหยื่อเหมือนโจรพาให้ชายคนแล้วคนเล่าไม่ซื่อสัตย์ต่อภรรยาของตน
29. ใครหนอที่ทุกข์ระทม? ใครหนอที่โศกเศร้า?ใครหนอที่วิวาท? ใครหนอที่เพ้อพล่าม?ใครหนอเจ็บตัวโดยไม่จำเป็น? ใครหนอที่มีตาแดงก่ำ?
30. ก็คือคนที่จมอยู่กับเหล้าคนที่ทดลองชิมเหล้าผสมหลากชนิด
31. อย่าจ้องดูเหล้าองุ่นเมื่อมันสีแดงสวยเมื่อมันส่องประกายอยู่ในถ้วยเมื่อมันดื่มลื่นคอ!
32. ในบั้นปลาย มันฉกกัดเหมือนงูปล่อยพิษเหมือนงูพิษ
33. ตาของเจ้าจะเห็นภาพหลอนแปลกๆความคิดเลอะเลือนสับสน
34. เจ้าจะเป็นเหมือนคนที่นอนลอยอยู่กลางทะเลและเหมือนคนที่นอนอยู่บนเสากระโดงเรือ
35. เจ้าจะพูดว่า “เขาฟาดแต่เราไม่เจ็บ! เขาทุบตีแต่เราไม่รู้สึก!เมื่อไรเราจะตื่นนะ จะได้ไปดื่มอีก”