พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 17:12-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

12. ให้ไปพบแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไปยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา

13. หากผู้ใดตอบแทนความดีด้วยความชั่วความชั่วจะไม่พรากจากบ้านของเขา

14. เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนทำให้เขื่อนร้าวฉะนั้นจงหยุดโต้เถียงก่อนจะเกิดการวิวาท

15. การปล่อยคนผิดให้ลอยนวลและการลงโทษคนบริสุทธิ์ทั้งสองอย่างนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชัง

16. เงินในมือของคนโง่จะมีประโยชน์อะไรเพราะถึงเขาซื้อสติปัญญาได้ แต่เขาก็ไม่มีปัญญาเรียนรู้มัน?

17. เพื่อนมีความรักความหวังดีให้ทุกเวลาและพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันในยามทุกข์ยาก

18. คนสิ้นคิดจับมือวางมัดจำและค้ำประกันให้เพื่อนบ้าน

19. ผู้ที่รักการทะเลาะวิวาทก็รักบาปผู้ที่หยิ่งยโสก็หาความย่อยยับใส่ตัว

20. คนที่มีจิตใจคดโกงย่อมไม่เจริญคนที่ลิ้นตลบตะแลงจะตกที่นั่งลำบาก

21. น่าเศร้าที่มีลูกเป็นคนโฉดเขลาพ่อของคนโง่ไร้สำนึกไม่มีความสุข

22. จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอกแต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว

23. คนชั่วแอบรับสินบนเพื่อบิดเบือนความยุติธรรม

24. คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัวแต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก

25. ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้าและทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น

26. หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดีการโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

27. ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปากผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น

อ่านบทที่สมบูรณ์ สุภาษิต 17