25. เมื่อมรสุมพัดกระหน่ำ คนชั่วร้ายก็สิ้นไปแต่คนชอบธรรมยืนหยัดมั่นคงเป็นนิตย์
26. เหมือนน้ำส้มกับฟัน และควันกับตาคนเกียจคร้านก็ทำให้ผู้ที่ใช้งานเขาขัดเคืองเช่นนั้น
27. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าต่อชีวิตให้ยืนยาวแต่ปีเดือนของคนชั่วถูกตัดทอน
28. ความหวังของคนชอบธรรมจบลงด้วยความปีติยินดีส่วนความหวังทั้งสิ้นของคนชั่วก็สูญเปล่า
29. ทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นป้อมปราการของคนไร้ที่ติแต่เป็นความหายนะของคนชั่ว
30. คนชอบธรรมจะไม่มีวันถูกถอนรากถอนโคนส่วนคนชั่วร้ายจะอยู่บนโลกได้ไม่นาน
31. ปากของคนชอบธรรมให้ปัญญาแต่ลิ้นที่ปลิ้นปล้อนจะถูกตัดออก