9. วันคืนทั้งสิ้นของข้าพระองค์ทั้งหลายหมดไปภายใต้พระพิโรธของพระองค์ปีเดือนของข้าพระองค์ทั้งหลายจบลงด้วยการครวญคราง
10. ช่วงชีวิตของข้าพระองค์ทั้งหลายคือเจ็ดสิบปีหรือแปดสิบปีแล้วแต่กำลังกระนั้นชั่วชีวิตก็มีแต่ความเดือดร้อนโศกเศร้าเพราะไม่ช้าก็ผ่านพ้นและเราก็จากไป
11. ผู้ใดเล่าที่ทราบถึงอานุภาพแห่งพระพิโรธของพระองค์?เพราะพระพิโรธของพระองค์นั้นใหญ่หลวงพอๆ กับความน่ายำเกรงของพระองค์
12. ขอทรงสอนข้าพระองค์ทั้งหลายให้นับวันคืนของตนเพื่อจะได้มีจิตใจที่กอปรด้วยสติปัญญา