9. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ประทานฝนอันอุดมให้ความชุ่มชื่นแก่มรดกที่อ่อนล้าของพระองค์
10. ข้าแต่พระเจ้า ประชากรของพระองค์ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั่นพระองค์ประทานแก่ผู้อัตคัดแร้นแค้นจากความอุดมสมบูรณ์ของพระองค์
11. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศพระวจนะมหาชนร่วมกันป่าวร้องแจ้งข่าว
12. “บรรดากษัตริย์และกองทัพรีบหนีเตลิดไปแล้วผู้คนแบ่งของที่ริบได้กันในค่าย
13. แม้ในขณะที่ท่านนอนอยู่ท่ามกลางฝูงแกะปีกนกพิราบของเราก็อาบด้วยเงินและขนก็อร่ามด้วยทองคำ”
14. เมื่อองค์ทรงฤทธิ์กระทำให้บรรดากษัตริย์ในดินแดนนั้นกระจัดกระจายไปก็เปรียบเหมือนหิมะตกบนภูเขาศัลโมน
15. ขุนเขาแห่งบาชานตั้งตระหง่านยอดต่างๆ ลดหลั่นตลอดแนวเทือกเขา
16. เทือกเขาลดหลั่นเอ๋ย เหตุใดจึงจ้องดูภูเขาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกเป็นที่ประทับอย่างริษยา?
17. ราชรถของพระเจ้ามีนับหมื่นนับแสนองค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมาจากภูเขาซีนายเข้าสู่สถานนมัสการของพระองค์
18. เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นสู่เบื้องสูงพระองค์ทรงนำเชลยไปด้วยพระองค์ทรงรับของถวายจากมนุษย์แม้แต่จากคนที่ชอบกบฏข้าแต่พระเจ้าพระยาห์เวห์ เพื่อพระองค์จะประทับที่นั่น
19. ขอสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของเราผู้ทรงแบกรับภาระหนักของเราทุกวันเสลาห์
20. พระเจ้าของเราทรงเป็นพระเจ้าผู้ช่วยให้รอดการรอดพ้นจากความตายมาจากพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต
21. แน่ทีเดียว พระเจ้าจะทรงบดขยี้ศีรษะศัตรูของพระองค์คือศีรษะที่มีผมดกหนาของเหล่าผู้ดำเนินในความบาป
22. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เราจะนำพวกเขาออกมาจากบาชานเราจะนำเขาออกมาจากทะเลลึก
23. เพื่อพวกเจ้าจะเอาเลือดศัตรูล้างเท้าและลิ้นของสุนัขของเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของมัน”