พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 49:5-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

5. ทำไมข้าพเจ้าต้องกลัวยามตกที่นั่งลำบากเมื่อคนเจ้าเล่ห์ชั่วร้ายรุมล้อมข้าพเจ้า?

6. คนพวกนั้นพึ่งพิงทรัพย์สมบัติและอวดอ้างความร่ำรวยเหลือล้นของตน

7. ไม่มีสักคนไถ่ชีวิตให้ใครได้หรือถวายค่าไถ่ชีวิตของเขาแด่พระเจ้า

8. ค่าไถ่สำหรับชีวิตหนึ่งนั้นแพงนักชดใช้แค่ไหนก็ไม่พอ

9. เพื่อให้เขามีชีวิตอยู่ชั่วนิรันดร์และไม่ต้องพบกับความเน่าเปื่อย

10. เพราะทุกคนก็เห็นว่าคนมีปัญญาก็ตายคนโง่และคนสิ้นคิดก็ย่อยยับเหมือนกันและเขาทิ้งทรัพย์สมบัติของตนไว้ให้คนอื่น

11. หลุมศพของเขาจะเป็นบ้านของเขา ตลอดกาลเป็นที่อาศัยตลอดทุกชั่วอายุแม้พวกเขาได้ตั้งชื่อดินแดนตามชื่อของตัว

12. แต่มนุษย์ไม่ว่าจะร่ำรวยสักปานใดก็ไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ตลอดไปเขาเหมือนสัตว์เดียรัจฉานที่ต้องจบชีวิตลง

13. นี่แหละคือชะตากรรมของคนที่วางใจตัวเองและของสาวกที่เห็นชอบกับคำสอนของเขาเสลาห์

14. เขาเป็นเหมือนแกะที่ถูกกำหนดไว้สำหรับหลุมฝังศพและความตายจะมากัดกินเขาผู้เที่ยงธรรมจะปกครองเหนือพวกเขาในยามรุ่งอรุณร่างของเขาจะเน่าเปื่อยในหลุมศพห่างไกลจากคฤหาสน์อันโอ่อ่าของตน

15. แต่พระเจ้าจะทรงไถ่ชีวิตของข้าพเจ้าให้พ้นจากอำนาจของหลุมฝังศพพระองค์จะทรงรับข้าพเจ้าไว้แน่นอนเสลาห์

16. ไม่ต้องหวั่นวิตกเมื่อใครคนหนึ่งร่ำรวยขึ้นเมื่อบ้านของเขาโอ่อ่าตระการขึ้น

17. เพราะเมื่อเขาตาย เขาเอาอะไรไปด้วยไม่ได้ความเลิศหรูของเขาจะไม่ตามเขาลงไป

18. แม้ขณะมีชีวิตอยู่เขาเรียกตัวเองว่าผู้เป็นสุขและผู้คนยกย่องในยามที่เขารุ่งโรจน์

อ่านบทที่สมบูรณ์ สดุดี 49