7. ข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์และชื่นชมยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์เพราะพระองค์ทรงเห็นความทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์และทรงทราบความเจ็บปวดรวดร้าวในจิตใจของข้าพระองค์แล้ว
8. พระองค์ไม่ได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือศัตรูแต่ทรงวางย่างเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง
9. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศกทั้งกายและวิญญาณบอบช้ำเพราะความทุกข์ระทม
10. ชีวิตของข้าพระองค์สูญไปกับความปวดร้าวและปีเดือนของข้าพระองค์สูญไปกับการคร่ำครวญกำลังวังชาของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์กระดูกของข้าพระองค์ก็เสื่อมไป
11. เนื่องจากศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากให้เพื่อนบ้านเย้ยหยันข้าพระองค์เป็นที่น่าขยาดสำหรับเพื่อนฝูงคนที่พบเห็นข้าพระองค์บนถนนก็รีบหนีไป
12. ข้าพระองค์ถูกลืมประหนึ่งคนที่ตายแล้วข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนภาชนะที่แตก
13. ข้าพระองค์ได้ยินคำนินทาว่าร้ายจากหลายฝ่ายมีความหวาดผวาอยู่รอบด้านพวกเขาคบคิดกันเล่นงานข้าพระองค์หมายเอาชีวิตของข้าพระองค์
14. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ข้าพระองค์กล่าวว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15. วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากมือของเหล่าศัตรูจากบรรดาผู้ที่ตามล่าเอาชีวิตของข้าพระองค์
16. ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสงเหนือ ผู้รับใช้ของพระองค์โปรดช่วยข้าพระองค์ให้รอดโดยความรักมั่นคงของพระองค์
17. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อายเพราะข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์แต่ขอให้คนชั่วได้รับความอดสูขอให้เขานอนนิ่งเงียบในหลุมฝังศพ
18. ขอให้ริมฝีปากโป้ปดของเขาต้องนิ่งเงียบเพราะด้วยความเย่อหยิ่งและการดูหมิ่นดูแคลนเขาพูดว่าร้ายคนชอบธรรมอย่างยโสโอหัง