13. พวกเขาอ้าปากกว้างเข้าใส่ข้าพระองค์ดั่งสิงโตคำรามและกัดฉีกเหยื่อ
14. พละกำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปดั่งสายน้ำกระดูกทุกซี่ของข้าพระองค์หลุดจากข้อต่อใจของข้าพระองค์อ่อนล้าดั่งขี้ผึ้งหลอมละลายภายในข้าพระองค์
15. กำลังของข้าพระองค์แห้งผากไปดั่งดินเผาลิ้นของข้าพระองค์เกาะติดเพดานปากพระองค์ทรงปล่อยให้ข้าพระองค์นอน เกลือกธุลีแห่งความตาย
16. เหล่าสุนัขรายล้อมข้าพระองค์กลุ่มคนชั่วรุมล้อมข้าพระองค์พวกเขาทิ่มแทงมือและเท้าของข้าพระองค์
17. ข้าพระองค์สามารถนับกระดูกทั้งหมดของข้าพระองค์ผู้คนจ้องมองข้าพระองค์อย่างสะใจ
18. พวกเขาเอาเครื่องนุ่งห่มของข้าพระองค์มาแบ่งกันและเอาเสื้อผ้าของข้าพระองค์มาจับสลาก
19. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ส่วนพระองค์ ขออย่าทรงห่างไกลข้าแต่องค์ผู้ทรงเป็นพละกำลังของข้าพระองค์ โปรดรีบรุดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์
20. ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากคมดาบขอทรงช่วยชีวิตอันมีค่าของข้าพระองค์ให้พ้นจากอำนาจของเหล่าสุนัข
21. ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากปากสิงห์ขอทรงช่วยให้รอดพ้นจากเขาของวัวป่า
22. ข้าพระองค์จะประกาศพระนามของพระองค์แก่พี่น้องทั้งหลายของข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุม
23. ท่านทั้งหลายที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า จงสรรเสริญพระองค์!ท่านทั้งปวงผู้เป็นวงศ์วานของยาโคบ จงถวายพระเกียรติแด่พระองค์!จงยำเกรงพระองค์เถิด ท่านทั้งปวงผู้เป็นวงศ์วานของอิสราเอล!
24. เพราะพระองค์ไม่ได้ทรงดูแคลนหรือรังเกียจเดียดฉันท์ความทุกข์ทรมานของผู้ตกทุกข์ได้ยากพระองค์ไม่ได้ทรงซ่อนพระพักตร์จากเขาแต่ทรงสดับฟังเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเขา