พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 137:6-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

6. ขอให้ลิ้นของเราเกาะติดเพดานปากหากเราลืมเจ้าหากเราไม่ได้ถือว่าเยรูซาเล็มเป็นสุดยอดแห่งความชื่นชมยินดี

7. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงจดจำสิ่งที่ชาวเอโดมได้ทำในวันที่กรุงเยรูซาเล็มแตกพวกเขาโห่ร้องว่า “พังมันเลย”“ทลายให้ถึงรากถึงโคนเลย!”

8. โอ ธิดาแห่งบาบิโลนเจ้าจะพินาศย่อยยับความสุขมีแก่ผู้ที่คืนสนองเจ้าอย่างสาสมกับที่เจ้าได้ทำกับเรา

9. แก่ผู้ที่จับลูกเล็กเด็กแดงของเจ้าแล้วฟาดลงกับก้อนหิน

อ่านบทที่สมบูรณ์ สดุดี 137