72. บทบัญญัติจากพระโอษฐ์ของพระองค์ล้ำค่าสำหรับข้าพระองค์ยิ่งกว่าเงินและทองนับพันนับหมื่น
73. พระหัตถ์ของพระองค์ได้สร้างและปั้นแต่งข้าพระองค์ขึ้นโปรดให้ข้าพระองค์มีความเข้าใจ เพื่อจะเรียนรู้พระบัญชาของพระองค์
74. ขอให้ผู้ที่ยำเกรงพระองค์ชื่นชมยินดีเมื่อเห็นข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์ฝากความหวังไว้ที่พระวจนะของพระองค์
75. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์รู้ว่าบทบัญญัติของพระองค์นั้นชอบธรรมและรู้ว่าที่พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์เป็นทุกข์นั้นก็เพราะพระองค์ทรงซื่อสัตย์
76. ขอให้ความรักมั่นคงของพระองค์ปลอบประโลมข้าพระองค์ตามที่ทรงสัญญาไว้กับผู้รับใช้ของพระองค์
77. ขอทรงเอ็นดูสงสาร เพื่อข้าพระองค์จะมีชีวิตอยู่เพราะข้าพระองค์ปีติยินดีในบทบัญญัติของพระองค์
78. ขอให้คนหยิ่งยโสอับอาย เพราะพวกเขาทำผิดต่อข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุส่วนข้าพระองค์จะใคร่ครวญข้อบังคับของพระองค์
79. ขอให้ผู้ที่ยำเกรงพระองค์ ผู้ที่เข้าใจกฎเกณฑ์ของพระองค์หันมาหาข้าพระองค์
80. ขอให้จิตใจของข้าพระองค์ปราศจากที่ติต่อกฎหมายของพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะไม่ต้องอับอาย
81. จิตวิญญาณของข้าพระองค์อ่อนล้าเพราะโหยหาความรอดของพระองค์แต่ข้าพระองค์ฝากความหวังไว้ที่พระวจนะของพระองค์
82. ดวงตาของข้าพระองค์อ่อนล้า เพราะรอคอยพระสัญญาของพระองค์ข้าพระองค์กล่าวว่า “เมื่อใดหนอพระองค์จะทรงปลอบประโลมข้าพระองค์?”
83. แม้ข้าพระองค์แห้งเหี่ยวเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นที่ถูกรมควันข้าพระองค์ก็ไม่ลืมกฎหมายของพระองค์