50. สิ่งที่ปลอบโยนข้าพระองค์ในยามทุกข์ยากก็คือพระสัญญาของพระองค์รักษาชีวิตข้าพระองค์ไว้
51. คนยโสเย้ยหยันข้าพระองค์อย่างไม่ปรานีแต่ข้าพระองค์ไม่หันไปจากบทบัญญัติของพระองค์
52. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ระลึกถึงบทบัญญัติแต่เก่าก่อนของพระองค์และข้าพระองค์ก็ได้รับการปลอบประโลมใจ
53. ข้าพระองค์โกรธยิ่งนักเพราะคนชั่วผู้ละทิ้งบทบัญญัติของพระองค์
54. กฎหมายของพระองค์เป็นบทเพลงของข้าพระองค์ไม่ว่าข้าพระองค์จะพำนักอยู่ที่ใด