120. เลือดเนื้อของข้าพระองค์สั่นสะท้านด้วยความเกรงกลัวพระองค์ข้าพระองค์ยำเกรงบทบัญญัติของพระองค์
121. ข้าพระองค์ทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรมขออย่าทรงทิ้งข้าพระองค์ไว้กับผู้กดขี่ข่มเหง
122. ขอทรงค้ำประกันความผาสุกร่มเย็นแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยเถิดอย่าให้คนเย่อหยิ่งข่มเหงข้าพระองค์ได้
123. ดวงตาของข้าพระองค์อ่อนล้าเพราะรอคอยความรอดจากพระองค์ใฝ่หาคำมั่นสัญญาอันชอบธรรมของพระองค์
124. ขอทรงปฏิบัติต่อผู้รับใช้ตามความรักมั่นคงของพระองค์และสอนกฎหมายของพระองค์แก่ข้าพระองค์
125. ข้าพระองค์เป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ขอโปรดประทานความฉลาดหลักแหลมเพื่อข้าพระองค์จะได้เข้าใจกฎเกณฑ์ของพระองค์
126. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงเวลาแล้วที่พระองค์จะทรงจัดการเพราะบทบัญญัติของพระองค์ถูกละเมิดฝ่าฝืน
127. เพราะว่าข้าพระองค์รักพระบัญชาของพระองค์ยิ่งกว่าทองคำ ยิ่งกว่าทองคำบริสุทธิ์
128. และเพราะข้าพระองค์เห็นว่าข้อบังคับของพระองค์ล้วนแต่ถูกต้องข้าพระองค์จึงเกลียดทางที่ผิดทุกทาง
129. กฎเกณฑ์ของพระองค์ล้ำเลิศฉะนั้นข้าพระองค์จึงเชื่อฟัง
130. การเปิดเผยพระวจนะของพระองค์ให้ความสว่างทำให้คนรู้น้อยมีความเข้าใจ
131. ข้าพระองค์อ้าปากหอบโหยหาพระบัญชาของพระองค์
132. ขอทรงหันมาเมตตาข้าพระองค์ดังที่ทรงกระทำเสมอมาต่อบรรดาผู้ที่รักพระนามของพระองค์
133. ขอทรงนำย่างก้าวของข้าพระองค์ไปตามพระวจนะของพระองค์ขออย่าให้บาปใดๆ ครอบงำข้าพระองค์
134. ขอทรงไถ่ข้าพระองค์จากการกดขี่ข่มเหงของมนุษย์เพื่อข้าพระองค์จะได้เชื่อฟังข้อบังคับของพระองค์
135. ขอทรงให้พระพักตร์ของพระองค์ทอแสงอยู่เหนือผู้รับใช้ของพระองค์และสอนกฎหมายของพระองค์แก่ข้าพระองค์
136. น้ำตาของข้าพระองค์ไหลรินเป็นสายเพราะผู้คนไม่เชื่อฟังบทบัญญัติของพระองค์
137. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงชอบธรรมและบทบัญญัติของพระองค์ถูกต้อง
138. กฎเกณฑ์ที่ทรงวางไว้นั้นชอบธรรมน่าเชื่อถือยิ่งนัก