14. ขอให้ความชั่วช้าของบรรพบุรุษของเขาเป็นที่ระลึกอยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าขอให้บาปของมารดาเขาไม่มีวันลบเลือนไป
15. ขอให้บาปเหล่านั้นอยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าเสมอเพื่อพระองค์จะทรงกระทำให้เขาถูกลืมไปจากโลก
16. เพราะเขาไม่เคยคิดที่จะเมตตากรุณาใครแต่เข่นฆ่าคนยากไร้คนขัดสนและคนชอกช้ำ
17. เขารักที่จะแช่งด่าขอให้คำแช่งด่าตกอยู่กับเขาเขาไม่นิยมชมชอบการให้พรขอให้พรห่างไกลจากเขา
18. เขาแช่งด่าจนติดนิสัยเหมือนเสื้อผ้าติดกายมันซึมเข้าไปในตัวเขาเหมือนน้ำซึมเข้าไปในกระดูกเหมือนน้ำมัน
19. ขอให้การแช่งด่าเป็นดั่งเสื้อคลุมห่อตัวเขาเป็นดั่งเข็มขัดรัดรอบเขาไว้ตลอดไป
20. ขอให้ทั้งหมดนี้เป็นการตอบแทนจากองค์พระผู้เป็นเจ้าที่มีต่อบรรดาผู้กล่าวหาข้าพระองค์ที่มีต่อบรรดาผู้ที่ใส่ร้ายข้าพระองค์
21. ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตขอทรงดีต่อข้าพระองค์เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ด้วยความรักอันประเสริฐของพระองค์
22. เพราะข้าพระองค์ยากจนและขัดสนจิตใจของข้าพระองค์ร้าวระบมอยู่ภายใน
23. ข้าพระองค์โรยราไปดั่งเงาสนธยาข้าพระองค์ถูกสลัดทิ้งเหมือนตั๊กแตน
24. เข่าของข้าพระองค์อ่อนล้าเพราะอดอาหารร่างกายผ่ายผอมซูบซีด
25. ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากของผู้ที่กล่าวหาข้าพระองค์เมื่อพวกเขาเห็นข้าพระองค์ก็ส่ายหน้า
26. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิดช่วยข้าพระองค์ให้รอดตามความรักมั่นคงของพระองค์
27. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ให้พวกเขารู้ว่า นี่เป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์ให้รู้ว่าพระองค์เองเป็นผู้กระทำการนี้
28. พวกเขาอาจจะแช่งด่า แต่พระองค์จะทรงอวยพรเมื่อพวกเขาโจมตี พวกเขาจะถูกทำให้อับอายขายหน้าแต่ผู้รับใช้ของพระองค์จะชื่นชมยินดี
29. ขอให้บรรดาผู้กล่าวหาข้าพระองค์สวมความอัปยศอดสูและคลุมด้วยความอับอายขายหน้าดั่งเสื้อคลุม
30. ปากของข้าพเจ้าจะยกย่องเทิดทูนองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างใหญ่หลวงท่ามกลางมหาชนข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์
31. เพราะว่าพระองค์ทรงอยู่เบื้องขวาคนขัดสนเพื่อช่วยชีวิตเขาให้พ้นจากผู้ที่ตัดสินว่าเขาผิด