28. พวกเขาเข้าเทียมแอกกับพระบาอัลที่เปโอร์และรับประทานเครื่องเซ่นสังเวยแก่เหล่าเทพเจ้าอันไร้ชีวิต
29. พวกเขายั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยการทำชั่วต่างๆ นานาและเกิดโรคระบาดในหมู่พวกเขา
30. แต่ฟีเนหัสได้ลุกขึ้นจัดการโรคระบาดจึงหยุด
31. นับเป็นความชอบธรรมของเขาสืบไปทุกชั่วอายุ
32. ที่แหล่งน้ำเมรีบาห์ก็เช่นกัน พวกเขาทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธและทำให้โมเสสเดือดร้อนไปด้วย
33. เพราะพวกเขากบฏต่อพระวิญญาณของพระเจ้าโมเสสจึงหลุดปากกล่าววาจาเผ็ดร้อน
34. ทั้งพวกเขาไม่ได้ทำลายชนชาติต่างๆตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา
35. แต่พวกเขาผสมปนเปอยู่กับคนต่างชาติและรับเอาขนบธรรมเนียมของเขาเหล่านั้น
36. พวกเขานมัสการรูปเคารพของคนเหล่านั้นซึ่งกลายเป็นกับดักของพวกเขา
37. พวกเขาเซ่นสังเวยลูกชายลูกสาวของตนแก่ภูติผีปีศาจ
38. พวกเขาทำให้โลหิตบริสุทธิ์หลั่งรินคือโลหิตของลูกชายลูกสาวของตนซึ่งพวกเขาเซ่นสังเวยแก่บรรดารูปเคารพของคานาอันทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยเลือด
39. พวกเขาทำตัวให้แปดเปื้อนมลทินด้วยสิ่งที่พวกเขาทำด้วยพฤติกรรมเยี่ยงโสเภณี
40. องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงพระพิโรธเหล่าประชากรของพระองค์และทรงชิงชังผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
41. ทรงปล่อยให้พวกเขาตกอยู่ในกำมือของชนชาติต่างๆศัตรูของเขาปกครองพวกเขา
42. ข้าศึกกดขี่ข่มเหงพวกเขาพวกเขาตกอยู่ใต้อำนาจของคนเหล่านั้น
43. พระองค์ทรงกอบกู้พวกเขาหลายครั้งหลายคราแต่พวกเขาก็ยังคงตั้งหน้ากบฏต่อพระองค์อย่างไม่หยุดหย่อนและต้องเสื่อมไปเพราะบาปของตน
44. แต่ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงเหลียวแลความทุกข์ลำเค็ญของพวกเขาเมื่อทรงได้ยินเสียงร่ำร้องของพวกเขา