6. พระองค์ทรงห่อหุ้มโลกด้วยห้วงลึกเหมือนห่อหุ้มด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์น้ำบ่าท่วมมิดภูเขา
7. แต่เมื่อพระองค์ทรงกำราบ น้ำก็หนีไปเมื่อทรงเปล่งพระสุรเสียงดุจฟ้าร้อง มันก็เตลิดไป
8. น้ำไหลท่วมภูเขาไหลลงหุบเขาไปยังที่ซึ่งทรงกำหนดไว้ให้
9. พระองค์ทรงวางเขตกั้นไม่ให้น้ำข้ามไปเพื่อไม่ให้น้ำท่วมแผ่นดินโลกอีก
10. พระองค์ทรงให้น้ำพุหลั่งน้ำให้แก่ลำห้วยซึ่งไหลไประหว่างภูเขา
11. ให้สัตว์ทั้งปวงในท้องทุ่งได้ดื่มกินให้ลาป่าได้ดับกระหาย
12. นกจึงสร้างรังริมธารน้ำและร้องเพลงอยู่กลางแมกไม้
13. พระองค์ทรงรดน้ำภูเขาจากที่ประทับเบื้องบนแผ่นดินโลกอิ่มเอมด้วยผลแห่งพระราชกิจของพระองค์
14. พระองค์ทรงให้หญ้างอกงามขึ้นเพื่อฝูงสัตว์และทรงให้พืชพันธุ์แก่มนุษย์สำหรับเพาะปลูกทรงให้ธัญญาหารงอกงามจากผืนแผ่นดิน
15. ทรงประทานเหล้าองุ่นที่ทำให้จิตใจมนุษย์ชื่นบานน้ำมันมะกอกที่ทำให้ใบหน้าผ่องใสและขนมปังเพื่อค้ำชูใจเขา
16. ต้นไม้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้น้ำอุดมคือสนซีดาร์แห่งเลบานอนซึ่งทรงปลูกไว้
17. นกสร้างรังของพวกมันที่นั่นนกกระสาอาศัยในบริเวณป่าสน