1. แล้วข้าพเจ้ากล่าวว่า“บรรดาผู้นำของยาโคบ จงฟังเถิดท่านผู้ที่ปกครองพงศ์พันธุ์อิสราเอลท่านควรจะรู้จักความยุติธรรมไม่ใช่หรือ?
2. ท่านซึ่งชังความดีและรักความชั่วผู้ถลกหนังประชากรของเราและฉีกเนื้อจากกระดูกของพวกเขา
3. ผู้กินเนื้อพี่น้องร่วมชาติของเราเลาะหนังของเขาออกและหักกระดูกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยผู้ห้ำหั่นพวกเขาเหมือนหั่นเนื้อใส่กระทะเหมือนหั่นเนื้อใส่หม้อ”
4. แล้วพวกเขาจะร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าแต่พระองค์จะไม่ทรงตอบครั้งนั้นพระองค์จะทรงซ่อนพระพักตร์จากพวกเขาเพราะความชั่วที่พวกเขาได้ทำ
5. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“สำหรับบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้ซึ่งนำประชากรของเราหลงเตลิดไปหากใครเลี้ยงดูพวกเขาพวกเขาก็จะประกาศว่า ‘จงมีสันติสุขเถิด’ใครไม่เลี้ยงดูพวกเขาพวกเขาก็เตรียมจะทำศึกด้วย
6. ฉะนั้นค่ำคืนจะมาถึงเจ้า เจ้าจะไม่เห็นนิมิตใดๆความมืดมาถึงเจ้า ไม่มีการทำนายทายทักใดๆดวงอาทิตย์จะลับไปสำหรับบรรดาผู้เผยพระวจนะและกลางวันจะมืดไปสำหรับพวกเขา
7. ผู้ทำนายจะอับอายและหมอดูจะขายหน้าทุกคนจะเอามือปิดหน้าของตนเพราะไม่มีคำตอบจากพระเจ้า”
8. แต่ส่วนข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเปี่ยมด้วยฤทธิ์อำนาจด้วยพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าและด้วยความยุติธรรมกับกำลังเพื่อประกาศให้ยาโคบทราบถึงการล่วงละเมิดของเขาและให้อิสราเอลทราบถึงบาปของตน