1. พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงมีคาห์แห่งโมเรเชทในรัชกาลกษัตริย์โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ ต่อไปนี้คือนิมิตที่มีคาห์เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม
2. ประชาชาติทั้งสิ้นเอ๋ยจงฟังเถิดโลกและทุกคนที่อยู่ในโลกจงฟังพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะเป็นพยานกล่าวโทษท่านองค์พระผู้เป็นเจ้าจากพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
3. ดูเถิด! องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเสด็จจากที่ประทับพระองค์เสด็จลงมาและทรงดำเนินอยู่บนเบื้องสูงของโลก
4. ภูเขาหลอมละลายใต้พระองค์และหุบเขาต่างๆ แยกออกเหมือนขี้ผึ้งถูกลนไฟและเหมือนน้ำถาโถมลงมาตามลาดเขา
5. ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากการล่วงละเมิดของยาโคบเนื่องด้วยบาปทั้งหลายของพงศ์พันธุ์อิสราเอลยาโคบล่วงละเมิดอะไร?ไม่ใช่สะมาเรียหรอกหรือ?สถานบูชาบนที่สูงของยูดาห์นั้นคืออะไร?ไม่ใช่เยรูซาเล็มหรอกหรือ?
6. “ฉะนั้นเราจะทำให้สะมาเรียกลายเป็นซากปรักหักพังเป็นที่ทำสวนองุ่นเราจะเทหินที่ใช้สร้างเมืองนั้นลงในหุบเขาและจะเผยฐานรากของเมืองนั้นออกมา
7. รูปเคารพทั้งปวงของสะมาเรียจะถูกทุบแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเครื่องถวายทั้งปวงในวิหารของเมืองนั้นจะถูกไฟเผาเราจะทำลายเทวรูปทั้งหมดของเมืองนั้นเนื่องจากสะมาเรียรวบรวมเครื่องถวายมาจากค่าจ้างของโสเภณีมันจะถูกใช้เป็นค่าจ้างโสเภณีอีก”
8. ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจะร้องไห้คร่ำครวญจะเดินไปมาโดยเปลือยกายและเท้าเปล่าข้าพเจ้าจะร้องโหยหวนเหมือนหมาในและครวญครางเหมือนนกเค้าแมว
9. เพราะบาดแผลของสะมาเรียเยียวยาไม่ได้และลามมาถึงยูดาห์แล้วมาถึงประตูเมืองของพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้ามาถึงเยรูซาเล็มเลยทีเดียว
10. อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัทอย่าร้องไห้เลยอย่าบอกในเบธโอฟราห์จงเกลือกตัวในฝุ่น
11. ท่านผู้อาศัยในชาฟีร์เอ๋ยจงผ่านไปอย่างตัวเปล่าเล่าเปลือยและอับอายขายหน้าบรรดาผู้อาศัยในศาอานันจะไม่ออกมาเบธเอเซลกำลังทุกข์โศกการปกป้องคุ้มครองถูกยกไปจากท่านแล้ว
12. บรรดาผู้อาศัยในมาโรทดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดรอคอยการบรรเทาทุกข์เพราะภัยพิบัติจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงประตูเยรูซาเล็มแล้ว
13. ท่านผู้อาศัยในลาคีชจงเทียมฝูงม้าเข้ากับรถม้าศึกท่านเป็นคนแรกที่นำธิดาแห่งศิโยนให้ทำบาปเพราะได้พบการล่วงละเมิดของอิสราเอลในท่าน
14. ฉะนั้นท่านจะให้ของขวัญอำลาแก่โมเรเชทกัทเมืองอัคซิบจะถูกจับได้ว่าหลอกลวงบรรดากษัตริย์อิสราเอล
15. เราจะนำผู้พิชิตมาเหนือเจ้าผู้ซึ่งอาศัยในมาเรชาห์บรรดาผู้นำผู้ทรงเกียรติของอิสราเอลจะหนีไปหลบที่อดุลลัม
16. จงโกนผมไว้ทุกข์ให้ลูกๆ ที่เจ้าชื่นใจจงโกนหัวให้ล้านเหมือนนกแร้งเพราะลูกๆ ของเจ้าจะถูกพรากไปเป็นเชลย