11. เมื่อมีข้าวของเพิ่มขึ้นก็เพิ่มคนบริโภคคนที่เป็นเจ้าของจะได้ประโยชน์อะไรนอกจากชมเล่นเป็นขวัญตา?
12. กรรมกรนอนหลับสบายไม่ว่าเขาได้กินมากหรือกินน้อยแต่ข้าวของเหลือเฟือของคนรวยไม่ช่วยให้เขาหลับได้
13. ข้าพเจ้าได้เห็นความเลวร้ายที่น่าสลดใจภายใต้ดวงอาทิตย์คือทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้จนเป็นภัยอันตรายแก่เจ้าของ
14. หรือทรัพย์สมบัติสูญสิ้นไปเนื่องจากเคราะห์กรรมบางอย่างจนไม่มีอะไรเหลือตกทอดให้ลูกหลาน
15. คนเราเกิดมาจากท้องแม่ตัวเปล่าอย่างไรก็จะจากไปอย่างนั้นเขาไม่อาจหยิบฉวยผลงานจากการตรากตรำติดมือไปได้เลย
16. นี่ก็เป็นความเลวร้ายที่น่าสลดใจด้วยคือคนเรามาอย่างไรก็จากไปอย่างนั้นแล้วเขาได้ประโยชน์อะไรเล่าในเมื่อเขาตรากตรำไปอย่างลมๆ แล้งๆ?
17. ตลอดชีวิตของเขา เขากินอยู่ในความมืดมนเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ความทุกข์ทรมานและความโกรธเคืองอย่างมาก
18. แล้วข้าพเจ้าจึงตระหนักว่าดีแล้ว เหมาะสมแล้ว ที่มนุษย์จะกินดื่ม และหาความอิ่มใจในการตรากตรำทำงานภายใต้ดวงอาทิตย์ตลอดชั่วชีวิตสั้นๆ ซึ่งพระเจ้าประทานให้ เพราะนี่เป็นส่วนของเขา
19. ยิ่งกว่านั้น เมื่อพระเจ้าประทานทรัพย์สมบัติและความมั่งคั่งให้ พระองค์ก็ทรงกระทำให้เขาชื่นชมกับสิ่งเหล่านั้น ให้รับส่วนของตนและเป็นสุขในงานของตนได้ นี่เป็นของขวัญของพระเจ้า
20. เขาไม่ต้องหวนคิดถึงวันคืนแห่งชีวิตของตนมากนัก เพราะพระเจ้าทรงให้เขาง่วนอยู่กับความชื่นใจ