4. ผู้ใดมัวสังเกตลมก็จะไม่หว่านพืชและผู้ใดที่มองเมฆก็จะไม่เก็บเกี่ยว
5. ท่านไม่หยั่งรู้ทางของลมหรือไม่รู้ว่าร่างกายถูกปั้นขึ้นมาในครรภ์มารดาได้ฉันใดท่านก็ไม่อาจเข้าใจพระราชกิจของพระเจ้าพระผู้สร้างสรรพสิ่งฉันนั้น
6. จงหว่านเมล็ดพืชของท่านในยามเช้าและเมื่อตกเย็นก็อย่าให้มือของท่านว่างงานเพราะท่านไม่รู้ว่างานไหนจะสำเร็จ งานนั้นหรืองานนี้หรือทั้งสองงานจะเจริญดีเหมือนกัน
7. แสงสว่างนั้นชื่นใจและการได้เห็นแสงตะวันก็ชื่นตา
8. คนเราจะมีชีวิตสั้นยาวเท่าใดก็ให้ชื่นชมทุกวันคืนของชีวิตเถิดแต่ให้เขาระลึกถึงวันคืนอันมืดมนไว้ด้วยเพราะจะมีหลายวันทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นล้วนอนิจจัง