19. บัดนี้ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้นจากเงื้อมมือของเขา เพื่อมวลอาณาจักรในโลกนี้จะได้รู้ว่าพระยาห์เวห์พระองค์แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้นทรงเป็นพระเจ้า”
20. จากนั้นอิสยาห์บุตรอาโมศจึงให้นำความมาทูลเฮเซคียาห์ว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้าเรื่องกษัตริย์เซนนาเคอริบแห่งอัสซีเรียแล้ว
21. องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสถึงเขาดังนี้ว่า“ ‘ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยนดูหมิ่นเจ้าและเยาะเย้ยเจ้าธิดาแห่งเยรูซาเล็มส่ายหน้าเมื่อเจ้าเตลิดหนี
22. ใครนะที่เจ้าเย้ยหยันและลบหลู่?เจ้าขึ้นเสียงและทำตาหยิ่งยโสใส่ใคร?ก็องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลน่ะสิ!
23. เจ้าใช้ผู้สื่อสารของเจ้ามากล่าววาจาลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้าและเจ้าได้กล่าวว่า“ด้วยรถม้าศึกมากมายของข้าข้าได้ขึ้นไปถึงบรรดายอดเขาสูงสู่สุดยอดแห่งเลบานอนข้าได้โค่นบรรดาสนซีดาร์ที่สูงที่สุดและต้นสนที่ดีเยี่ยมที่สุดข้าได้เข้าไปถึงส่วนลึกที่สุดคือป่าอันอุดมที่สุด
24. ข้าได้ขุดบ่อน้ำหลายบ่อในต่างแดนและดื่มน้ำที่นั่นด้วยส้นเท้าของข้าลำธารทั้งหลายของอียิปต์ก็แห้งเหือด”
25. “ ‘เจ้าไม่เคยได้ยินเลยหรือ?เราได้บัญชาไว้ตั้งนานมาแล้วเราได้วางแผนไว้ตั้งแต่อดีตและบัดนี้เราก็ทำให้เป็นไปตามนั้นคือให้เจ้าพิชิตเมืองป้อมปราการทั้งหลายทำให้กลายเป็นกองหิน
26. ชาวเมืองเหล่านั้นหมดอำนาจถดถอยและอับอายพวกเขาเหมือนพืชในทุ่งนาเหมือนหน่ออ่อนเขียวสดเหมือนหญ้างอกขึ้นบนหลังคาถูกแดดแผดเผาก่อนจะโตขึ้นมา