7. ในยามทุกข์โศก ข้าพเจ้าร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพเจ้าทูลเรียกพระเจ้าของข้าพเจ้าพระองค์ทรงสดับเสียงของข้าพเจ้าจากพระวิหารของพระองค์เสียงร่ำร้องของข้าพเจ้าดังไปถึงพระกรรณของพระองค์
8. “แผ่นดินโลกสะเทือนเลื่อนลั่นฐานของสวรรค์สั่นคลอนสวรรค์สั่นสะเทือนเพราะพระองค์ทรงพระพิโรธ
9. ควันพุ่งออกมาจากพระนาสิกเปลวไฟเผาผลาญและถ่านไฟลุกโชนออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
10. พระองค์ทรงแหวกฟ้าสวรรค์และเสด็จลงมาเมฆมืดทึบอยู่ใต้พระบาทของพระองค์
11. พระองค์ทรงประทับเหนือเครูบเสด็จมาด้วยปีกแห่งกระแสลม
12. พระองค์ทรงทำให้ความมืดปกคลุมอยู่รายรอบพระองค์ทรงให้เมฆฝนดำทะมึนในท้องฟ้าอยู่รอบพระองค์
13. สายฟ้าแลบแปลบปลาบออกมาจากแสงสว่างเจิดจ้าแห่งการปรากฏของพระองค์
14. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปล่งกัมปนาทจากฟ้าสวรรค์พระสุรเสียงขององค์ผู้สูงสุดดังก้อง
15. พระองค์ทรงยิงลูกศร ทำให้เหล่าศัตรูกระเจิดกระเจิงไปทรงส่งฟ้าแลบ ทำให้พวกเขาแตกพ่ายไป
16. เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำราบเมื่อลมพวยพุ่งออกจากพระนาสิกของพระองค์หุบเขาในท้องทะเลก็เผยออกรากฐานของโลกก็ปรากฏ
17. “พระองค์ทรงเอื้อมพระหัตถ์จากเบื้องบนลงมายึดข้าพเจ้าไว้ทรงดึงข้าพเจ้าขึ้นจากห้วงน้ำลึก
18. พระองค์ทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากศัตรูผู้ทรงอำนาจจากปฏิปักษ์ผู้แข็งแกร่งกว่าข้าพเจ้า
19. พวกเขาบุกโจมตีในยามที่ข้าพเจ้าประสบภัยพิบัติแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงค้ำชูข้าพเจ้าไว้
20. พระองค์ทรงนำข้าพเจ้าออกมายังที่กว้างขวางทรงช่วยข้าพเจ้าไว้เพราะทรงปีติยินดีในตัวข้าพเจ้า
21. “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบแทนข้าพเจ้าตามความชอบธรรมของข้าพเจ้าทรงปูนบำเหน็จแก่ข้าพเจ้า เนื่องจากข้าพเจ้าเป็นคนมือสะอาด