19. เมื่อเป็นอย่างนี้ คุณคงจะพูดกับผมว่า “ถ้าอย่างนั้น พระองค์ยังจะมาโทษเราอีกทำไม เพราะใครจะไปขัดขืนความต้องการของพระองค์ได้”
20. โธ่มนุษย์เอ๋ย คุณคิดว่าคุณเป็นใคร สิ่งที่ถูกปั้นจะย้อนถามคนปั้นได้หรือว่า “ทำไมถึงปั้นเราแบบนี้”
21. ช่างปั้นหม้อไม่มีสิทธิ์ที่จะเอาดินเหนียวก้อนเดียวกัน มาปั้นเป็นภาชนะหรูหราอันหนึ่งและภาชนะธรรมดาอีกอันหนึ่งหรืออย่างไร
22. แล้วเรื่องนี้จะว่าไง พระเจ้าตั้งใจจะลงโทษและแสดงฤทธิ์อำนาจของพระองค์ พระองค์ต้องอดทนอดกลั้นอย่างมากกับคนพวกนั้นที่สมควรถูกลงโทษและถูกทำลาย
23. ที่พระองค์ทำอย่างนี้ ก็เพื่อแสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่มหาศาลต่อคนพวกนั้นที่พระองค์เมตตาและที่พระองค์ได้เตรียมไว้รับสง่าราศี
24. คนพวกนั้นที่พระองค์เรียกมาก็คือพวกเรานี่เอง พระองค์ไม่ได้เรียกเราจากพวกยิวเท่านั้น แต่จากคนที่ไม่ใช่ยิวด้วย
25. พระองค์ได้พูดถึงคนที่ไม่ใช่ยิวนี้ในหนังสือโฮเชยาห์ว่า“คนพวกนั้นที่แต่ก่อนไม่ใช่คนของเราเราก็จะเรียกว่าเป็นคนของเราและหญิงคนนั้นที่แต่ก่อนเราไม่ได้รักเราก็จะเรียกว่าเป็นที่รักของเรา” (โฮเชยาห์ 2:23)
26. “ถึงแม้ว่าครั้งหนึ่งพระองค์เคยพูดว่า เจ้าไม่ใช่คนของเราแต่เดี๋ยวนี้ เขาจะได้ชื่อว่าเป็นลูกๆของพระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่” (โฮเชยาห์ 1:10)
27. แต่อิสยาห์ได้ร้องเกี่ยวกับคนอิสราเอลออกมาว่า“ถึงแม้ลูกๆของชนชาติอิสราเอลจะมีจำนวนมากเหมือนกับเม็ดทรายในทะเลแต่จะมีไม่กี่คนเท่านั้นที่จะรอด
28. องค์เจ้าชีวิตจะทำให้สิ่งที่พระองค์พูด สำเร็จครบถ้วนอย่างรวดเร็วในโลกนี้” (อิสยาห์ 10:22-23)
29. และตามที่อิสยาห์ได้ทำนายไว้ว่า“ถ้าองค์เจ้าชีวิตผู้ทรงฤทธิ์ ไม่เหลือผู้สืบเชื้อสายให้กับเราเราก็คงจะถูกทำลายจนสิ้นซากไปแล้วเหมือนกับเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์” (อิสยาห์ 1:9)
30. ถ้าอย่างนั้น จะว่ายังไงดี คนที่ไม่ใช่ยิวไม่ได้สนใจว่าพระองค์จะยอมรับเขาหรือไม่ แต่พระเจ้ากลับยอมรับเขา และที่พระองค์ยอมรับเขาก็เพราะเขาไว้วางใจ
31. แต่คนอิสราเอลแสวงหากฎที่กำหนดว่า พระเจ้าต้องการอะไรจากคนของพระองค์ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้บรรลุถึงกฎนั้น
32. ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ เพราะเขาแสวงหากฎนั้นเหมือนกับมันขึ้นอยู่กับการกระทำ แทนที่จะพึ่งความไว้วางใจ เขาก็เลยสะดุดหินล้ม
33. เหมือนกับที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า“ดูสิ เราได้วางก้อนหินก้อนหนึ่งไว้ที่ศิโยนเป็นหินที่จะทำให้คนสะดุด และเป็นหินที่จะทำให้คนล้มลงแต่คนที่ไว้วางใจในหินก้อนนั้น จะไม่มีวันอับอาย” (อิสยาห์ 8:14; 28:16)