20. มีแต่ทิโมธีเท่านั้นที่มีความคิดเหมือนกับผมและสนใจในเรื่องทุกข์สุขของพวกคุณจริงๆ
21. ส่วนคนอื่นๆที่อาจจะส่งมาได้ ก็สนใจแต่เรื่องของตัวเองเท่านั้น ไม่ได้สนใจเรื่องของพระเยซูคริสต์
22. คุณก็รู้อยู่แล้วว่านิสัยของทิโมธีนั้นเป็นอย่างไร และเขาได้รับใช้ในการประกาศข่าวดีด้วยกันกับผม เหมือนลูกช่วยพ่อ
23. ดังนั้น ถ้าทันทีที่ผมรู้ว่าเรื่องของผมที่นี่จะเป็นอย่างไร ผมก็หวังที่จะส่งทิโมธีไปหาพวกคุณทันที
24. ผมเชื่อว่า องค์เจ้าชีวิตจะช่วยให้ผมได้มาเจอพวกคุณในเร็วๆนี้เหมือนกัน
25. แต่ตอนนี้ คิดว่าจำเป็นจะต้องส่งเอปาโฟรดิทัสกลับมาหาพวกคุณก่อน เขาเป็นทั้งน้องชาย เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนทหารของผม พวกคุณได้ส่งเขามาดูแลผมตอนที่ผมขาดแคลน
26. ผมส่งเขามา เพราะเขาอยากจะเจอพวกคุณมาก และเขาก็กลุ้มใจมากเพราะพวกคุณได้ข่าวว่าเขาป่วย
27. ตอนนั้นเขาก็ป่วยหนักจริงๆจนเกือบจะตายอยู่แล้ว แต่พระเจ้าเมตตาเขา ซึ่งถือว่าเมตตาผมด้วย เพื่อผมจะได้ไม่เป็นทุกข์มากไปกว่านี้
28. ผมจึงตั้งใจจะส่งเขากลับมาหาพวกคุณ เพื่อพวกคุณจะได้ดีใจเมื่อเจอเขาอีกครั้งหนึ่ง และตัวผมเองจะได้ทุกข์ใจน้อยลง
29. ดังนั้น ให้ต้อนรับเขาด้วยความดีใจอย่างยิ่ง เพราะเขามีส่วนร่วมในองค์เจ้าชีวิตเหมือนกัน และให้เกียรติกับเขาและทุกคนที่เป็นอย่างเขา
30. เพราะเขาเกือบจะตายจากงานที่เขาทำเพื่อพระคริสต์ เขาได้เสี่ยงชีวิตเพื่อรับใช้ผม ในเรื่องที่พวกคุณเองก็ทำให้ผมไม่ได้