ก็เปรียบเหมือนเด็กๆ ที่นั่งอยู่กลาง‍ตลาดร้อง‍บอกแก่กันว่า‘พวกฉันเป่าปี่ให้พวกเธอแต่พวกเธอไม่เต้นพวกฉันคร่ำ‍ครวญแต่พวก‍เธอไม่ร้อง‍ไห้’