44. นี่แน่ะ พอเสียงทักทายของเธอเข้าถึงหูของฉัน ทารกในครรภ์ของฉันก็ดิ้นด้วยความเปรมปรีดิ์
45. ความสุขเป็นของสตรีที่เชื่อว่าสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเธอนั้นจะสำเร็จ”
46. มารีย์จึงกล่าวว่า“จิตใจของข้าพเจ้าก็ยกย่ององค์พระผู้เป็นเจ้า
47. และจิตวิญญาณของข้าพเจ้าก็เปรมปรีดิ์ในพระเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า
48. เพราะพระองค์ทรงห่วงใยฐานะอันต่ำต้อย ของทาสของพระองค์นี่แน่ะ ตั้งแต่นี้ไปคนทุกยุคจะเรียกข้าพเจ้าว่าผาสุก
49. เพราะว่าผู้ทรงฤทธานุภาพทรงทำการใหญ่เพื่อข้าพเจ้าพระนามของพระองค์ก็บริสุทธิ์
50. พระเมตตาของพระองค์มีแก่บรรดาผู้เกรงกลัวพระองค์ในทุกยุคทุกสมัย
51. พระองค์ทรงสำแดงอานุภาพด้วยพระกรของพระองค์พระองค์ทรงทำให้คนที่มีใจเย่อหยิ่งกระจัดกระจายไป
52. พระองค์ทรงถอดเจ้านายออกจากบัลลังก์และพระองค์ทรงยกผู้น้อยขึ้น
53. พระองค์ทรงให้คนอดอยากอิ่มด้วยสิ่งดีและทรงทำให้คนมั่งมีไปมือเปล่า
54. พระองค์ทรงช่วยอิสราเอลข้าทาสของพระองค์พระองค์ทรงจดจำพระกรุณาของพระองค์
55. ที่มีต่ออับราฮัมและต่อพงศ์พันธุ์ของท่านเป็นนิตย์ตามที่พระองค์ตรัสไว้กับบรรพบุรุษของเรา”
56. มารีย์อาศัยอยู่กับนางเอลีซาเบธประมาณสามเดือน แล้วจึงกลับไปยังบ้านของตน
57. เมื่อถึงเวลาที่นางเอลีซาเบธจะคลอดบุตร นางก็คลอดบุตรชาย
58. เมื่อเพื่อนบ้านและญาติพี่น้องของนางได้ยินว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงพระเมตตาแก่นางอย่างมาก เขาทั้งหลายก็พากันชื่นชมยินดี
59. พอถึงวันที่แปด เขาก็พากันมาให้ทารกนั้นเข้าสุหนัต และเขาจะตั้งชื่อทารกว่าเศคาริยาห์ตามชื่อบิดา
60. แต่มารดาตอบว่า “ไม่ได้ ต้องตั้งชื่อว่ายอห์น”
61. พวกเขาตอบนางว่า “ไม่มีใครในพวกญาติของท่านที่มีชื่ออย่างนั้น”