2. เพราะว่าข้าพเจ้ารู้ว่าท่านทั้งหลายพร้อมอยู่แล้ว ข้าพเจ้าจึงพูดอวดเรื่องพวกท่านกับพวกมาซิโดเนียว่า พวกอาคายาจัดเตรียมไว้พร้อมตั้งแต่ปีกลายแล้ว และความกระตือรือร้นของพวกท่านก็เร้าใจพวกเขาเป็นอย่างมาก
3. แต่ข้าพเจ้าส่งพี่น้องเหล่านี้ไปก็เพื่อไม่ให้การโอ้อวดของเราเกี่ยวกับพวกท่านในเรื่องนี้ต้องสูญเปล่า และเพื่อท่านจะจัดเตรียมให้พร้อมตามที่ข้าพเจ้ากล่าวไว้แล้ว
4. มิฉะนั้น ถ้าชาวมาซิโดเนียบางคนมากับข้าพเจ้า และพบว่าท่านไม่ได้เตรียมพร้อม อย่าว่าแต่พวกท่านเลย เราเองก็จะขายหน้าที่มั่นใจอย่างนี้ด้วย
5. เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงคิดว่าจำเป็นต้องขอร้องพี่น้องเหล่านี้เพื่อให้ไปหาพวกท่านก่อน และให้ไปจัดเตรียมของบริจาคที่พวกท่านสัญญาไว้นั้น การเตรียมพร้อมเช่นนี้จะแสดงถึงการให้ด้วยความสมัครใจ ไม่ใช่ด้วยความฝืนใจ
6. นี่แหละคนที่หว่านเพียงเล็กน้อยก็จะเก็บเกี่ยวได้เพียงเล็กน้อย คนที่หว่านมากก็จะเก็บเกี่ยวได้มาก
7. แต่ละคนจงให้ตามที่เขาคิดหมายไว้ในใจ ไม่ใช่ให้ด้วยความเสียดาย ไม่ใช่ให้ด้วยความจำใจ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนที่ให้ด้วยใจยินดี
8. และพระเจ้าสามารถประทานพรทุกอย่างแก่ท่านทั้งหลายอย่างเหลือล้น เพื่อว่าเมื่อมีทุกอย่างเพียงพออยู่เสมอ ท่านยังจะมีเหลือล้นสำหรับการดีทุกอย่างด้วย
9. ตามที่เขียนไว้ว่า “เขาแจกจ่าย เขาให้แก่บรรดาคนยากจน ความชอบธรรมของเขาดำรงอยู่เป็นนิตย์”