3. แต่เรานี่แหละสอนเอฟราอิมให้เดินเราอุ้มเขาทั้งหลายไว้แต่เขาไม่รู้ว่า เราเป็นผู้รักษาเขาให้หาย
4. เราจูงเขาด้วยสายแห่งความเมตตาด้วยเชือกแห่งความรักเราเป็นผู้ทำให้แอกที่ขากรรไกรของเขาเบาลงและเราก้มลงเลี้ยงเขา
5. เขาจะไม่กลับไปแผ่นดินอียิปต์แต่อัสซีเรียจะเป็นกษัตริย์ของเขาเพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมกลับมาหาเรา
6. ดาบจะรุกรานบรรดาเมืองของเขาจะทำลายดาลประตูของเขาและผลาญเขาเสียเพราะแผนการของเขา
7. ประชากรของเราตั้งใจจะเหินห่างจากเราเขาร้องทูลองค์ผู้สูงสุดแต่พระองค์มิได้ทรงยกชูเขาเลย
8. โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะให้เจ้าแก่ผู้อื่นได้อย่างไร?โอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะมอบเจ้าแก่ผู้อื่นได้อย่างไร?เราจะให้เจ้าเหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไร?เราจะทำให้เจ้าเหมือนเมืองเศโบยิมได้อย่างไร?จิตใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายในความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น
9. เราจะไม่จัดการด้วยความกริ้วอันร้อนแรงเราจะไม่ทำลายเอฟราอิมอีกเพราะเราเป็นพระเจ้าไม่ใช่มนุษย์เราเป็นผู้บริสุทธิ์ท่ามกลางพวกเจ้าเราจะไม่มาด้วยความโกรธ