บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

โยเอล 1 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่​มา​ถึง​โย‌เอล บุตร​ของ​เป‌ธุ‌เอล

การ​คร่ำ‍ครวญ​ถึง​ความ​หายนะ​ของ​บ้าน​เมือง

2. ท่าน​ผู้‍ใหญ่​ทั้ง‍หลาย จง​ฟัง​เรื่อง​นี้ทุก​คน​ที่​อาศัย​ใน​แผ่น‍ดิน จง​เงี่ย‍หู​ฟังสิ่ง‍เหล่า‍นี้​เคย​เกิด‍ขึ้น​ใน​สมัย​ของ​พวก‍ท่านหรือ​เกิด‍ขึ้น​ใน​สมัย​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ท่าน​หรือ?

3. จง​บอก​ลูกๆ ของ​พวก‍ท่าน​ให้​รับ‍รู้และ​ให้​ลูกๆ บอก​หลานๆและ​ให้​หลานๆ บอก​กับ​คน​อีก​ชั่ว‍อายุ​หนึ่ง

4. สิ่ง​ที่​เหลือ​จาก​ตั๊ก‌แตน​วัย‍เดิน​กิน​แล้วตั๊ก‌แตน​วัย‍บิน​ก็​กิน​เสียสิ่ง​ที่​เหลือ​จาก​ตั๊ก‌แตน​วัย‍บิน​กิน​แล้วตั๊ก‌แตน​วัย‍กระ‌โดด​ก็​กิน​เสียสิ่ง​ที่​เหลือ​จาก​ตั๊ก‌แตน​วัย‍กระ‌โดด​กิน​แล้วตั๊ก‌แตน​ตัว‍อ่อน​ก็​กิน​เสีย

5. พวก​ขี้‍เมา​เอ๋ย จง​ตื่น‍ขึ้น​และ​ร้อง‍ไห้คอ‍เหล้า​ทุก​คน จง​คร่ำ‍ครวญเนื่อง‍ด้วย​เหล้า‍องุ่น​หวานเพราะ​มัน​จะ​ถูก​ตัด‍ขาด​จาก​ปาก​ของ​พวก‍เจ้า​แล้ว

6. เพราะ​ว่า​ประ‌ชา‍ชาติ​หนึ่ง​ขึ้น​มา​สู้​กับ​แผ่น‍ดิน​ของ​ข้าพ‌เจ้ามัน​มี​กำลัง​มาก​และ​มี​จำ‌นวน​นับ‍ไม่‍ถ้วนฟัน​ของ​มัน​เหมือน​ฟัน​สิงโตเขี้ยว​ของ​มัน​เหมือน​เขี้ยว​สิงโต​ตัว‍เมีย

7. มัน​ทำ‍ลาย​เถา‍องุ่น​ของ​ข้าพ‌เจ้าและ​ปอก‍เปลือก​ต้น‍มะเดื่อ​ของ​ข้าพ‌เจ้ามัน​ลอก​เปลือก​ออก​และ​โยน​ทิ้งกิ่ง‍ก้าน​ก็​ดู​ขาว‍โพลน

8. จง​โอด‍ครวญ​เหมือน​หญิง‍พรหม‌จารี​ที่​คาด​ผ้า‍กระ‌สอบ​ไว้‍ทุกข์ให้​แก่​เจ้า‍บ่าว​ของ​เธอ​ที่​ได้​เมื่อ​วัย‍สาว

9. ธัญ‌บูชา​และ​เครื่อง‍ดื่ม‍บูชา​ถูก​เอา​ไปจาก​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ปุ‌โร‌หิต​ก็​โศก‍เศร้าคือ​ผู้​ปรน‌นิ‌บัติ​พระ‍ยาห์‌เวห์

10. นา​ก็​ร้าง‍เปล่าพื้น‍ดิน​ก็​เศร้า‍โศกเพราะ​ข้าว​ถูก​ทำ‍ลายเหล้า‍องุ่น​ใหม่​ก็​ไม่‍มีน้ำ‍มัน​ก็​ขาด​มือ​ไป

11. ชาว‍นา​ทั้ง‍หลาย​เอ๋ย จง​ระทด​หดหู่ผู้​แต่ง​เถา‍องุ่น​เอ๋ย จง​คร่ำ‍ครวญเนื่อง‍ด้วย​ข้าว‍สา‌ลี​และ​ข้าว‍บาร์‌เลย์เพราะ​ผล‍ผลิต​จาก​นา​ก็​ถูก​ทำ‍ลาย

12. เถา‍องุ่น​ก็​เหี่ยว‍แห้งต้น‍มะเดื่อ​ก็​เฉา​ไปทั้ง​ต้น‍ทับ‌ทิม และ​ต้น‍อินท‌ผลัม​กับ​ต้น‍แอป‍เปิล​ด้วยต้น‍ไม้​ทั้ง‍หมด​ใน​นา​ก็​เหี่ยว‍แห้ง​ไปความ​ยินดี​ก็​ห่อ‍เหี่ยว​ไปจาก​บรร‌ดา​บุตร​ของ​มนุษย์

การ​เรียก‍ร้อง​ให้​กลับ‍ใจ​และ​อธิษ‌ฐาน

13. ปุ‌โร‌หิต​ทั้ง‍หลาย​เอ๋ย จง​คาด​ผ้า‍กระ‌สอบ​และ​โอด‍ครวญท่าน​ผู้​ปรน‌นิ‌บัติ​ที่​แท่น‍บูชา จง​คร่ำ‍ครวญบรร‌ดา​ผู้​ปรน‌นิ‌บัติ​พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้าจง​เข้า‍มา​ค้าง‍คืน​โดย​สวม​ผ้า‍กระ‌สอบเพราะ​ว่า​ธัญ‌บูชา​และ​เครื่อง‍ดื่ม‍บูชาได้​ขาด​ไป​จาก​พระ‍นิ‌เวศ​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน

14. จง​จัด​พิธี​อด‍อาหารจง​เรียก​ประ‌ชุม​ทำ​พิธีจง​รวบ‍รวม​พวก​ผู้‍ใหญ่และ​ทุก​คน​ที่​อาศัย​ใน​แผ่น‍ดินให้​ไป​ยัง​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่านและ​ร้อง‍ทูล​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์

15. อนิจจา วัน‍นั้นเพราะ​วัน​แห่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ใกล้​แล้ววัน‍นั้น​จะ​มา​เหมือน​การ​ทำ‍ลาย​จาก​องค์‍ผู้‍ทรง‍มหิทธิ‌ฤทธิ์

16. อาหาร​ก็​ถูก​เอา​ไป​แล้วต่อ‍หน้า‍ต่อ‍ตา​ของ​เรา​ไม่​ใช่​หรือ?ความ​ร่า‍เริง​และ​ความ​ยินดีก็​ถูก​เอา​ไป​จาก​พระ‍นิ‌เวศ​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​แล้ว​ไม่‍ใช่​หรือ?

17. เมล็ด‍พืช​แห้ง​ตาย​อยู่​ใน​ดินฉาง​ก็​ร้าง‍เปล่ายุ้ง​ก็​พัง‍ทลายเพราะ​ว่า​ข้าว​ก็​ม้าน​แล้ว

18. เหล่า​สัตว์‍เลี้ยง​ร้อง‍ครวญ‍ครางฝูง​วัว​ก็​สน‌เท่ห์เพราะ​ไม่‍มี​ทุ่ง‍หญ้า​ให้​พวก‍มันฝูง‍แพะ‍แกะ​ก็​อ่อน‍ระโหย​ด้วย

19. ข้า‍แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ข้า‍พระ‍องค์​ร้อง‍ทูล​ต่อ​พระ‍องค์เพราะ​ว่า​ไฟ​ได้​เผา‍ผลาญทุ่ง‍หญ้า​แห่ง​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดารและ​เปลว​ไฟ​ได้​ไหม้ต้น‍ไม้​ใน​ทุ่ง​หมด‍สิ้น​แล้ว

20. แม้​สัตว์‍ป่า​ใน​ทุ่ง​ก็​ร้อง‍ทูล​ต่อ​พระ‍องค์​ด้วยเพราะ​ว่า​น้ำ​ใน​ห้วย​แห้ง​ไปและ​ไฟ​ก็​เผา‍ผลาญทุ่ง‍หญ้า​ของ​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร