7. แต่มนุษย์เกิดมาเพื่อความยากลำบากอย่างประกายไฟย่อมปลิวขึ้นไป
8. “ส่วนข้าเอง ข้าจะแสวงหาพระเจ้าและข้าจะมอบเรื่องของข้าไว้กับพระเจ้า
9. ผู้ทรงทำการใหญ่เหลือที่จะหยั่งรู้ได้และการอัศจรรย์นับไม่ถ้วน
10. พระองค์ประทานฝนบนพื้นแผ่นดินและทรงส่งน้ำมาบนพื้นนา
11. พระองค์ทรงตั้งคนต่ำต้อยไว้บนที่สูงและคนที่ไว้ทุกข์ ก็ทรงยกขึ้นให้ปลอดภัย
12. พระองค์ทรงขัดขวางอุบายของคนเจ้าเล่ห์เพื่อมือของเขาจะทำไม่สำเร็จ
13. พระองค์ทรงจับคนมีปัญญาด้วยเล่ห์กลของเขาเองและแผนการของคนหลอกลวงก็ทรงให้ยุติลงฉับพลัน
14. เขาพบความมืดในเวลากลางวันและคลำทางในตอนเที่ยงวันเหมือนอย่างเวลากลางคืน
15. แต่พระองค์ทรงช่วยคนขัดสนให้พ้นดาบที่ออกมาจากปากของพวกเขาและช่วยไว้จากมือของคนมีกำลัง
16. คนจนจึงมีความหวังและความอยุติธรรมก็ปิดปากของตน
17. “ดูเถิด มนุษย์คนใดที่พระเจ้าทรงตักเตือนก็เป็นสุขเพราะฉะนั้น อย่าดูหมิ่นการตีสอนขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
18. เพราะพระองค์ทรงให้บาดเจ็บ แต่พระองค์ทรงพันแผลให้พระองค์ทรงโบยตี แต่พระหัตถ์ของพระองค์ก็รักษา
19. พระองค์จะทรงช่วยกู้ท่านจากความทุกข์ยากหกประการเออ เจ็ดประการ จะไม่มีเหตุร้ายมาแตะต้องท่าน