1. “เรื่องนี้ทำให้หัวใจของข้าพเจ้าสั่นรัวสะทกสะท้านขวัญหนีดีฝ่อ
2. จงฟัง จงฟังเสียงกัมปนาทของพระองค์และเสียงกระหึ่มที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
3. พระองค์ทรงปล่อยให้ไปทั่วใต้ฟ้าทั้งสิ้นและฟ้าแลบของพระองค์ไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลก
4. หลังจากนั้น พระสุรเสียงของพระองค์ครางกระหึ่มตามไปพระองค์แผดพระสุรเสียงอันทรงอำนาจพระองค์มิได้ทรงหน่วงเหนี่ยวฟ้าแลบ เมื่อพระสุรเสียงของพระองค์กังวานไป
5. พระเจ้าเปล่งพระสุรเสียงกัมปนาทของพระองค์อย่างอัศจรรย์พระองค์ทรงทำการใหญ่โตซึ่งเราเข้าใจไม่ได้
6. เพราะพระองค์ตรัสกับหิมะว่า ‘ตกลงบนแผ่นดินซี’และในทำนองเดียวกันก็ตรัสกับฝนและกับห่าฝนอันหนักของพระองค์
7. พระองค์ทรงมัดมือของมนุษย์ทุกคนเพื่อทุกคนจะรู้พระราชกิจของพระองค์