12. เขาร้องทุกข์ ณ ที่นั่น แต่พระองค์มิได้ทรงตอบเนื่องจากความเย่อหยิ่งของคนชั่ว
13. แน่ละ พระเจ้ามิได้ทรงฟังเสียงลมๆ แล้งๆและองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็มิได้ใส่พระทัยเสียงนั้น
14. จะยิ่งน้อยกว่านั้นสักเท่าใด เมื่อท่านว่า ท่านไม่เห็นพระองค์และเมื่อว่า คดีนั้นก็อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ และท่านคอยพระองค์อยู่
15. บัดนี้ เพราะพระพิโรธของพระองค์มิได้ลงโทษและพระองค์มิได้สนพระทัยการละเมิดแม้แต่น้อย
16. เพราะฉะนั้น โยบจึงอ้าปากพูดคำลมๆ แล้งๆและทวีคำพูดโดยปราศจากความรู้”