27. จิตใจของข้าพลุ่งพล่านไม่สงบเลยวันแห่งความทุกข์ใจมาพบข้า
28. ข้าหมองคล้ำไป มิใช่ด้วยแดดข้ายืนขึ้นในที่ชุมนุมชน และร้องขอความช่วยเหลือ
29. ข้าเป็นพี่น้องกับหมาป่าและเป็นเพื่อนกับนกกระจอกเทศ
30. ผิวหนังของข้าดำและหลุดลอกกระดูกของข้าร้อนอย่างไฟไหม้
31. เพราะฉะนั้น เสียงพิณเขาคู่ของข้ากลายเป็นเสียงโหยไห้และเสียงปี่ของข้ากลายเป็นเสียงของผู้ที่ร้องไห้