19. รากของข้าจะแผ่ไปถึงน้ำมีน้ำค้างบนกิ่งของข้าตลอดคืน
20. ศักดิ์ศรีของข้าสดชื่นอยู่กับข้าและคันธนูของข้าใหม่เสมออยู่ในมือข้า’
21. “คนทั้งหลายฟังข้าและคอยอยู่และนิ่งเงียบอยู่ฟังคำปรึกษาของข้า
22. หลังจากที่ข้าพูดแล้ว เขาก็ไม่พูดอีกเลยและคำของข้าก็กลั่นลงมาเหนือเขา
23. เขาคอยข้าเหมือนคอยฝนเขาอ้าปากเหมือนรอรับน้ำฝนชุกปลายฤดู
24. ข้ายิ้มให้ เขาก็ไม่เชื่อและใบหน้ายิ้มแย้มของข้า เขามิได้คาดหวังว่าจะเห็น
25. ข้าเลือกทางให้เขา และนั่งเป็นหัวหน้าข้าอยู่อย่างกษัตริย์ท่ามกลางกองทหารอย่างผู้ปลอบโยนคนที่คร่ำครวญ