16. ในยามมืดเขาขุดเข้าไปในเรือนกลางวันเขาก็เก็บตัวเขาไม่รู้จักความสว่าง
17. เพราะความมืดทึบเป็นเหมือนเวลาเช้าแก่เขาทุกคนเพราะเขาคุ้นเคยกับความสยดสยองของความมืดทึบ
18. “เขาลอยละลิ่วไปบนผิวน้ำส่วนแบ่งของเขาถูกสาปในแผ่นดินไม่มีผู้ใดหันหน้าไปสู่สวนองุ่นของเขา
19. ความแห้งแล้งและความร้อนฉวยเอาน้ำที่ละลายจากหิมะไปฉันใดแดนคนตายก็ฉวยเอาผู้ทำบาปไปฉันนั้น
20. ครรภ์จะลืมเขาตัวหนอนจะกินเขาอย่างอร่อยไม่มีผู้ใดจำชื่อเขาได้ต่อไปความอธรรมจึงหักลงเหมือนต้นไม้
21. “เขาข่มเหงหญิงหมันที่ไม่มีลูกและไม่ได้ทำดีอะไรแก่หญิงม่าย
22. แต่พระเจ้ายังทรงยืดชีวิตของคนมีกำลังด้วยพลานุภาพของพระองค์แม้เขาสิ้นหวังในชีวิต เขาก็ลุกขึ้นได้
23. พระองค์ประทานความปลอดภัยแก่เขา และเขาก็พึ่งพิงอยู่และพระเนตรพระองค์จับอยู่บนหนทางของเขา
24. เขาทั้งหลายถูกยกย่องขึ้นครู่หนึ่งแล้วก็สิ้นไปเขาเหี่ยวแห้งและสิ้นไปเหมือนคนอื่นๆเขาถูกตัดออกเหมือนยอดรวงข้าว
25. ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น ผู้ใดจะพิสูจน์ได้ว่าข้าโกหกและสำแดงว่าสิ่งที่ข้ากล่าวนั้นไร้สาระ?”