2. “ขอฟังถ้อยคำของข้าให้ดีและให้คำนี้ปลอบใจพวกท่าน
3. ขออดทนหน่อย และข้าจะพูดและเมื่อข้าพูดแล้ว ก็เยาะเย้ยต่อไปเถอะ
4. ส่วนข้านี้ ข้าบ่นต่อว่ามนุษย์หรือ?ไฉนข้าจึงไม่ควรหุนหัน?
5. มองดูข้าซี และจงตกตะลึงเถิดและจงเอามือปิดปาก
6. เมื่อระลึกขึ้นมาได้ ข้าก็หวาดผวาและเนื้อตัวข้าสั่นระริก
7. ไฉนพวกคนอธรรมจึงมีชีวิตอยู่เออ จนแก่เฒ่า และเจริญมีกำลังมากขึ้น?
8. ลูกหลานของเขาก็ตั้งมั่นคงอยู่ต่อหน้าเขาและเชื้อสายของเขาก็อยู่ต่อหน้าต่อตาเขา
9. เรือนของเขาก็ปลอดจากความกลัวและไม้เรียวของพระเจ้าก็ไม่อยู่บนเขา
10. พ่อวัวของเขาผสมพันธุ์ ไม่มีพลาดแม่วัวของเขาตกลูก ไม่มีแท้ง
11. เขาส่งเด็กเล็กออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะและเด็กๆ ของเขาก็เต้นรำ
12. เขาร้องเพลงประสานเสียงรำมะนาและพิณเขาคู่และเปรมปรีดิ์ตามเสียงปี่
13. เขามั่งมีศรีสุขตลอดวันเวลาของเขาและลงไปยังแดนคนตายอย่างสงบ
14. เขาทูลพระเจ้าว่า ‘ขอไปเสียจากเราเพราะเราไม่ปรารถนาความรู้ในทางของพระองค์
15. องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คืออะไร ที่เราจะต้องปรนนิบัติพระองค์?ถ้าเราอธิษฐานต่อพระองค์ เราจะได้ประโยชน์อะไร?’