3. คำลมๆ แล้งๆ จะจบสิ้นเมื่อไรหนอ?อะไรยั่วยุท่าน ท่านจึงตอบอย่างนี้?
4. ข้าก็พูดได้อย่างท่านทั้งหลายเหมือนกันถ้าท่านเป็นข้าข้าก็เรียงร้อยถ้อยคำต่อสู้ท่านได้และสั่นศีรษะเย้ยท่าน
5. ข้าจะหนุนใจพวกท่านด้วยปากและการขยับริมฝีปากของข้าจะบรรเทาความเจ็บปวดของท่าน
6. “ถ้าข้าพูด ความเจ็บปวดของข้าก็ไม่บรรเทาแต่ถ้าข้านิ่ง มันจะไปจากข้าสักเท่าใด?
7. แต่นี่แหละ เดี๋ยวนี้พระเจ้าทรงให้ข้าเหนื่อยยากพระองค์ทรงทำลายครัวเรือนทั้งสิ้นของข้าพระองค์
8. และพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์หดหู่ลงซึ่งสภาพนี้เป็นพยานปรักปรำข้าพระองค์และความผ่ายผอมของข้าพระองค์ลุกขึ้นปรักปรำข้าพระองค์มันเป็นพยานใส่หน้าข้าพระองค์
9. พระองค์ทรงฉีกข้าด้วยพระพิโรธและเกลียดชังข้าพระองค์ทรงขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ข้าปรปักษ์ของข้าถลึงตาใส่ข้า
10. พวกเขาอ้าปากใส่ข้าเขาตบแก้มประจานข้าเขาสุมหัวกันเล่นงานข้า
11. พระเจ้าทรงมอบข้าให้แก่คนชั่วและทรงเหวี่ยงข้าไว้ในมือของคนอธรรม