15. ข้าสวมผ้ากระสอบติดตัวเสมอและข้าซุกศักดิ์ศรีของข้าในผงคลีดิน
16. หน้าของข้าแดงด้วยการร่ำไห้เงามัจจุราชอยู่ที่หนังตาของข้า
17. แม้ว่าในมือของข้าไม่มีความทารุณเลยและคำอธิษฐานของข้าก็บริสุทธิ์
18. “โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย อย่าปิดบังโลหิตของข้านะอย่าให้เสียงร้องของข้ามีที่หยุดพัก
19. ดูเถิด เดี๋ยวนี้พยานของข้าก็ประทับในฟ้าสวรรค์และท่านผู้รับรองข้าก็ประทับในที่สูง
20. เพื่อนๆ ของข้าด่าข้าดวงตาของข้าเทน้ำตาออกถวายพระเจ้า
21. ขอให้พยานนั้นร้องทูลพระเจ้าเพื่อมนุษย์อย่างที่มนุษย์ทำเพื่อเพื่อนบ้านของเขา
22. เพราะว่าต่อไปอีกไม่กี่ปีข้าจะไปตามทางที่ข้าจะไม่ได้กลับ