19. ผู้ได้รับแผ่นดินแต่พวกเดียวและไม่มีคนต่างด้าวผ่านไปท่ามกลางพวกเขา)
20. คนอธรรมทนทุกข์ทรมานตลอดอายุของเขาตลอดหลายปีที่ได้กำหนดไว้สำหรับผู้โหดเหี้ยม
21. เสียงน่ากลัวอยู่ในหูของเขาผู้ทำลายจะมาหาเขาในยามมั่งมีศรีสุข
22. เขาไม่เชื่อว่าเขาจะกลับออกมาจากความมืดเขาจะต้องตายด้วยดาบ
23. เขาพเนจรไปเพื่อหาอาหาร กล่าวว่า ‘มันอยู่ที่ไหนนะ?’เขาทราบว่า วันแห่งความมืดอยู่แค่เอื้อม
24. ความทุกข์ใจและความแสนระทมทำให้เขาคร้ามกลัวมันชนะเขาเหมือนอย่างพระราชาเตรียมพร้อมแล้วสำหรับการศึก
25. เพราะเขาได้เหยียดมือของเขาออกสู้พระเจ้าและตั้งตัวท้าทายองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
26. เขาวิ่งเข้าใส่พระองค์อย่างดื้อดึงพร้อมกับโล่ที่มีปุ่มหนา
27. เพราะว่าเขาได้คลุมหน้าด้วยความอ้วนของเขาแล้วและรวบรวมไขมันมาไว้ที่บั้นเอว
28. และได้อาศัยอยู่ในเมืองร้างเปล่าในเรือนซึ่งมนุษย์ไม่ควรจะอยู่ซึ่งทรงกำหนดไว้ให้เป็นกองปรักหักพัง
29. เขาจะไม่มั่งมี และทรัพย์สมบัติของเขาจะไม่ทนทานและมันจะไม่เพิ่มพูนขึ้นในแผ่นดิน
30. เขาจะหนีความมืดไม่พ้นเปลวเพลิงจะทำให้หน่อของเขาแห้งไปและเขาจะต้องจากไปโดยลมพระโอษฐ์
31. อย่าให้เขาวางใจในความอนิจจัง ซึ่งเป็นการลวงตนเองเพราะความอนิจจังจะเป็นสิ่งตอบแทนเขา
32. จะจ่ายให้เขาเต็มอัตราก่อนเวลาของเขาและกิ่งของเขาจะไม่เขียว
33. เขาจะเป็นเหมือนเถาองุ่นที่ลูกองุ่นดิบหล่นและเป็นดังต้นมะกอกที่ดอกบานร่วง
34. เพราะพวกพ้องคนอธรรมนั้นเป็นหมันและไฟเผาผลาญเต็นท์ที่ได้จากสินบน
35. เขาทั้งหลายตั้งท้องความชั่วและคลอดความร้ายออกมาและจิตใจของเขาตระเตรียมการล่อลวง”