6. พระองค์จึงทรงคอยจับผิดข้าพระองค์และค้นหาบาปของข้าพระองค์
7. แม้พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์มิได้เป็นคนอธรรมและไม่มีผู้ใดช่วยกู้ออกจากพระหัตถ์ของพระองค์ได้
8. พระหัตถ์ของพระองค์ปั้นและสร้างข้าพระองค์และบัดนี้พระองค์ทรงหันมาทำลายข้าพระองค์
9. ขอทรงระลึกว่าพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์จากดินแล้วจะทรงนำข้าพระองค์กลับเป็นผงคลีดินอีกหรือ?
10. พระองค์ทรงเทข้าพระองค์ออกอย่างน้ำนมและทำข้าพระองค์ให้แข็งเหมือนเนยแข็งมิใช่หรือ?
11. พระองค์ทรงห่มข้าพระองค์ด้วยหนังและเนื้อทรงสานข้าพระองค์ด้วยกระดูกและเส้นเอ็น
12. พระองค์ประทานชีวิตและความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์และทรงเฝ้าระวังชีวิตข้าพระองค์ไว้
13. แต่สิ่งต่อไปนี้พระองค์ทรงซ่อนไว้ในพระทัยของพระองค์ข้าพระองค์ทราบว่านี่เป็นพระประสงค์ของพระองค์
14. ถ้าข้าพระองค์ทำบาป พระองค์ทรงเฝ้าดูข้าพระองค์อยู่และไม่ทรงปล่อยข้าพระองค์ให้พ้นความผิดของข้าพระองค์
15. ถ้าข้าพระองค์ชั่วร้าย วิบัติแก่ข้าพระองค์ถ้าข้าพระองค์ชอบธรรม ข้าพระองค์ก็ยังผงกศีรษะขึ้นไม่ได้เพราะข้าพระองค์เต็มด้วยความอดสูและมองดูความทุกข์ใจของข้าพระองค์
16. และถ้าข้าพระองค์จะยกตัวขึ้น พระองค์จะทรงล่าข้าพระองค์อย่างสิงโตและทรงทำการอัศจรรย์สู้ข้าพระองค์อีก
17. พระองค์ทรงให้เหล่าพยานของพระองค์ปรักปรำข้าพระองค์อีกและทรงทวีความกริ้วของพระองค์ต่อข้าพระองค์พระองค์ทรงนำกองทัพใหม่ๆ มาสู้ข้าพระองค์
18. “ไฉนพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มิฉะนั้นข้าพระองค์คงตายก่อนผู้ใดได้เห็นข้าพระองค์
19. ประหนึ่งว่าข้าพระองค์มิได้เกิดมาข้าพระองค์คงถูกนำจากครรภ์ไปถึงหลุมศพแล้ว
20. วันคืนของข้าพระองค์ก็น้อยมิใช่หรือ?ขอให้ข้าพระองค์อยู่ลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะได้ชื่นใจสักหน่อย
21. ก่อนที่ข้าพระองค์จะไปยังที่ซึ่งข้าพระองค์ไม่ได้กลับถึงแผ่นดินแห่งความมืดและเงามัจจุราช
22. แผ่นดินแห่งความมืดทึบดังตัวความมืดเองเป็นแผ่นดินแห่งเงามัจจุราชและไร้ระเบียบที่ซึ่งความสว่างเป็นเหมือนความมืด”