9. ส่วนพระราชินีวัชทีก็ประทานการเลี้ยงแก่สตรี ที่ราชสำนักของกษัตริย์อาหสุเอรัสด้วย
10. ในวันที่เจ็ด เมื่อพระทัยของกษัตริย์รื่นเริงด้วยเหล้าองุ่น พระองค์ทรงบัญชาเมหุมาน บิสธา ฮารโบนา บิกธา อาบักธา เศธาร์และคารคาส ขันทีทั้งเจ็ดผู้ปรนนิบัติกษัตริย์อาหสุเอรัส
11. ให้ไปทูลเชิญพระราชินีวัชทีทรงมงกุฎเสด็จเข้าเฝ้ากษัตริย์ เพื่อจะให้ประชาชนและเจ้านายได้ชมพระสิริโฉม เพราะพระนางทรงงามยิ่งนัก
12. แต่พระนางวัชทีทรงปฏิเสธไม่มาตามพระบัญชาของกษัตริย์ที่รับสั่งไปกับขันที เมื่อเป็นเช่นนี้กษัตริย์ก็ทรงเดือดดาล และพระพิโรธของพระองค์ก็ระอุอยู่ภายใน
13. แล้วกษัตริย์จึงตรัสหารือกับพวกนักปราชญ์ ผู้ซึ่งรู้ระเบียบแบบแผน (เพราะนี่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของกษัตริย์ต่อบรรดาผู้เชี่ยวชาญเรื่องกฎหมายและการพิพากษา
14. อันได้แก่ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดพระองค์คือ คารเชนา เชธาร์ อัดมาธา ทารชิช เมเรส มารเสนา และเมมูคาน เจ้านายทั้งเจ็ดแห่งเปอร์เซียและมีเดีย ผู้สามารถเข้าเฝ้ากษัตริย์ และมีตำแหน่งสูงในราชอาณาจักร)
15. ว่า “จะต้องทำอย่างไรต่อพระราชินีวัชทีตามกฎหมาย? เพราะพระนางขัดขืนพระบัญชาของกษัตริย์อาหสุเอรัส ซึ่งรับสั่งไปกับขันที”
16. เมมูคานจึงทูลต่อพระพักตร์กษัตริย์และต่อหน้าเจ้านายทั้งหลายว่า “พระราชินีทรงทำผิดไม่ใช่ต่อกษัตริย์เท่านั้น แต่ต่อเจ้านายทั้งหมดและต่อประชาชนทุกคนผู้อยู่ในมณฑลทั้งสิ้นของกษัตริย์อาหสุเอรัสด้วย
17. เพราะการกระทำของพระราชินีจะรู้ไปถึงสตรีทุกคน ทำให้พวกนางดูหมิ่นสามีของตนเอง โดยพูดว่า ‘กษัตริย์อาหสุเอรัสมีพระบัญชาให้นำพระราชินีวัชทีมาเฝ้าเฉพาะพระพักตร์ แต่พระนางไม่เสด็จมา’
18. ในวันนี้ นายผู้หญิงแห่งเปอร์เซียและมีเดียซึ่งได้ยินเรื่องการกระทำของพระราชินี ก็จะเล่าให้เจ้านายทั้งปวงของกษัตริย์ฟัง และจะเกิดการดูหมิ่นและความโกรธมากมาย
19. ฉะนั้น ถ้าเป็นที่พอพระทัยกษัตริย์ ขอให้มีพระราชโองการจากพระองค์ และให้บันทึกไว้ในกฎหมายของคนเปอร์เซียและคนมีเดีย อย่างที่จะเพิกถอนไม่ได้ว่า พระนางวัชทีจะเข้าเฝ้ากษัตริย์อาหสุเอรัสอีกไม่ได้ และขอให้กษัตริย์ประทานตำแหน่งราชินีแก่ผู้อื่นที่ดีกว่าพระนาง
20. ดังนั้นเมื่อกษัตริย์ทรงประกาศกฤษฎีกาทั่วพระราชอาณาจักรอันกว้างใหญ่ของพระองค์ สตรีทั้งปวงจะต้องให้เกียรติสามีของตน ไม่ว่าเขาจะมีฐานะสูงหรือต่ำ”
21. คำทูลนี้เป็นที่พอพระทัยกษัตริย์และถูกใจเจ้านาย กษัตริย์จึงทรงทำตามที่เมมูคานทูลเสนอ
22. พระองค์ทรงส่งพระราชสารไปทั่วทุกมณฑลของพระองค์ ถึงแต่ละมณฑลตามอักษรของมณฑลนั้น และถึงประชาชนทุกชาติตามภาษาของเขา ให้ชายทุกคนเป็นเจ้าเป็นนายในบ้านของตนและพูดตามภาษาชนชาติของตน