พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เอเสเธอร์ 1:3-17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

3. ใน​ปี​ที่​สาม​แห่ง​รัช‌กาล​ของ​พระ‍องค์ พระ‍องค์​ประ‌ทาน​การ​เลี้ยง​แก่​เจ้า‍นาย​และ​ข้า‍ราช‌การ​ทั้ง‍สิ้น​ของ​พระ‍องค์ นาย‍ทัพ​นาย‍กอง​แห่ง​เปอร์‌เซีย​และ​มี‌เดีย ขุน‍นาง​และ​ผู้‍ว่า‍ราช‌การ‍มณฑล​ต่างๆ เฝ้า​อยู่​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍องค์

4. ใน​ขณะ‍ที่​พระ‍องค์​ทรง​แสดง​ราช‌สมบัติ​อัน​รุ่ง‍เรือง​ของ​พระ‍องค์ ทั้ง​ความ​โอ่อ่า‍ตระ‌การ​อัน​รุ่ง‍โรจน์​ของ​พระ‍องค์​อยู่​หลาย​วัน คือ​ถึง 180 วัน

5. เมื่อ​วัน​เหล่า‍นี้​สิ้น‍สุด​ลง​แล้ว กษัตริย์​ก็​ประ‌ทาน​การ​เลี้ยง​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ทุก​คน ทั้ง​ผู้‍ใหญ่​ผู้‍น้อย​ที่​อยู่​ใน​สุ‌สา‍เมือง‍ป้อม เป็น​เวลา​เจ็ด​วัน​ใน​ลาน​อุทยาน​แห่ง​ราช‌สำนัก

6. มี​ผ้า‍ม่าน​ทำ​ด้วย​ผ้า‍ฝ้าย​สี‍ขาว​และ​สี‍ฟ้า โยง​ด้วย​เชือก‍ป่าน​สี‍ม่วง​ที่​คล้อง​เข้า​กับ​ห่วง​เงิน​บน​เสา​หิน‍อ่อน อีก‍ทั้ง​มี​เตียง​ทำ​ด้วย​ทอง‍คำ​และ​เงิน​บน​พื้น‍ลาด​ปูน​ฝัง​หิน‍แดง หิน‍อ่อน มุก‌ดา​และ​หิน​สี​ต่างๆ

7. เครื่อง‍ดื่ม​ก็​ใส่​ถ้วย​ทอง‍คำ​หลาย​แบบ​ส่ง​ให้​ดื่ม และ​เหล้า‍องุ่น​ของ​ราช‌สำนัก​ก็​มี​เหลือ‍เฟือ​ตาม​พระ‍ทัย​กว้าง‍ขวาง​ของ​กษัตริย์

8. การ​ดื่ม​ก็​ทำ​กัน​ตาม​พระ‍บัญชา​โดย​ไม่‍มี​การ​ยับ‍ยั้ง เพราะ​กษัตริย์​มี​รับ‍สั่ง​ไป​ยัง​ข้า​ราช‌สำนัก​ทุก​คน​ว่า ให้​ทำ​ตาม​ความ​พอ‍ใจ​ของ​แต่‍ละ‍คน

9. ส่วน​พระ‍ราชินี​วัช‌ที​ก็​ประ‌ทาน​การ​เลี้ยง​แก่​สตรี ที่​ราช‌สำนัก​ของ​กษัตริย์​อา‌หสุ‌เอ‌รัส​ด้วย

10. ใน​วัน‍ที่​เจ็ด เมื่อ​พระ‍ทัย​ของ​กษัตริย์​รื่น‍เริง​ด้วย​เหล้า‍องุ่น พระ‍องค์​ทรง​บัญชา​เม‌หุ‌มาน บิส‌ธา ฮาร‌โบ‌นา บิก‌ธา อา‌บัก‌ธา เศ‌ธาร์​และ​คาร‌คาส ขันที​ทั้ง​เจ็ด​ผู้​ปรน‌นิ‌บัติ​กษัตริย์​อา‌หสุ‌เอ‌รัส

11. ให้​ไป​ทูล​เชิญ​พระ‍ราชินี​วัช‌ที​ทรง​มงกุฎ​เสด็จ​เข้า‍เฝ้า​กษัตริย์ เพื่อ​จะ​ให้​ประ‌ชา‍ชน​และ​เจ้า‍นาย​ได้​ชม​พระ‍สิริ‍โฉม เพราะ​พระ‍นาง​ทรง​งาม​ยิ่ง‍นัก

12. แต่​พระ‍นาง​วัช‌ที​ทรง​ปฏิ‌เสธ​ไม่​มา​ตาม​พระ‍บัญชา​ของ​กษัตริย์​ที่​รับ‍สั่ง​ไป​กับ​ขันที เมื่อ​เป็น​เช่น‍นี้​กษัตริย์​ก็​ทรง​เดือด‍ดาล และ​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์​ก็​ระอุ​อยู่​ภาย‍ใน

13. แล้ว​กษัตริย์​จึง​ตรัส​หารือ​กับ​พวก​นัก‍ปราชญ์ ผู้​ซึ่ง​รู้​ระเบียบ​แบบ​แผน (เพราะ​นี่​เป็น​ธรรม‌เนียม​ปฏิ‌บัติ​ของ​กษัตริย์​ต่อ​บรร‌ดา​ผู้​เชี่ยว‍ชาญ​เรื่อง​กฎ‍หมาย​และ​การ​พิพาก‌ษา

14. อัน​ได้‍แก่​ผู้​ที่​อยู่​ใกล้‍ชิด​พระ‍องค์​คือ คาร‌เช‌นา เช‌ธาร์ อัด‌มา‌ธา ทาร‌ชิช เม‌เรส มาร‌เส‌นา และ​เม‌มู‌คาน เจ้า‍นาย​ทั้ง​เจ็ด​แห่ง​เปอร์‌เซีย​และ​มี‌เดีย ผู้​สามารถ​เข้า‍เฝ้า​กษัตริย์ และ​มี​ตำ‌แหน่ง​สูง​ใน​ราช‌อาณา‌จักร)

15. ว่า “จะ​ต้อง​ทำ​อย่าง‍ไร​ต่อ​พระ‍ราชินี​วัช‌ที​ตาม​กฎ‍หมาย? เพราะ​พระ‍นาง​ขัด‍ขืน​พระ‍บัญชา​ของ​กษัตริย์​อา‌หสุ‌เอ‌รัส ซึ่ง​รับ‍สั่ง​ไป​กับ​ขันที”

16. เม‌มู‌คาน​จึง​ทูล​ต่อ‍พระ‍พักตร์​กษัตริย์​และ​ต่อ‍หน้า​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍หลาย​ว่า “พระ‍ราชินี​ทรง​ทำ​ผิด​ไม่‍ใช่​ต่อ​กษัตริย์​เท่า‍นั้น แต่​ต่อ​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍หมด​และ​ต่อ​ประ‌ชา‍ชน​ทุก​คน​ผู้​อยู่​ใน​มณฑล​ทั้ง‍สิ้น​ของ​กษัตริย์​อา‌หสุ‌เอ‌รัส​ด้วย

17. เพราะ​การ​กระ‌ทำ​ของ​พระ‍ราชินี​จะ​รู้​ไป​ถึง​สตรี​ทุก​คน ทำ​ให้​พวก​นาง​ดู‍หมิ่น​สามี​ของ​ตน‍เอง โดย​พูด​ว่า ‘กษัตริย์​อา‌หสุ‌เอ‌รัส​มี​พระ‍บัญชา​ให้​นำ​พระ‍ราชินี​วัช‌ที​มา​เฝ้า​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์ แต่​พระ‍นาง​ไม่​เสด็จ​มา’

อ่านบทที่สมบูรณ์ เอเสเธอร์ 1