9. แล้วพวกเขาที่หนีรอดไปนั้นจะระลึกถึงเราในท่ามกลางประชาชาติ ซึ่งเขาทั้งหลายถูกกวาดไปเป็นเชลยนั้น และรู้ว่าเราปวดร้าวเพราะใจแพศยาของพวกเขาที่หันไปจากเรา และเพราะสายตาแพศยาที่โหยหารูปเคารพของเขา แล้วเขาทั้งหลายจะเกลียดตัวเองเนื่องจากความชั่วซึ่งเขาได้ทำ และเนื่องด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเขาด้วย
10. แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เราไม่ได้พูดพล่อยๆ ว่าเราจะนำความวิบัติมายังพวกเขา”
11. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “จงตบมือและกระทืบเท้าของเจ้า และกล่าวว่า เพราะสิ่งน่าสะอิดสะเอียนอันชั่วช้าทุกอย่างของพงศ์พันธุ์อิสราเอลหนอ เขาทั้งหลายจึงล้มลงด้วยดาบ ด้วยความอดอยากและด้วยโรคระบาด
12. ผู้ที่อยู่ห่างไกลจะตายด้วยโรคระบาด ผู้ที่อยู่ใกล้ก็จะตายด้วยดาบ และผู้ที่เหลืออยู่และได้รับการปกป้องจะตายด้วยความอดอยาก ดังนี้แหละ เราจึงระบายความโกรธของเราต่อพวกเขาได้หมดสิ้น
13. แล้วเจ้าทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เมื่อพวกที่ถูกฆ่าอยู่ท่ามกลางรูปเคารพของเขา รอบแท่นบูชาของเขา บนเนินเขาสูงทุกแห่ง บนยอดเขาทั้งหมด ที่ใต้ต้นไม้เขียวทุกต้น และใต้ต้นโอ๊กใบดกทุกต้น คือสถานที่ซึ่งเขาถวายกลิ่นที่พึงใจแก่รูปเคารพทั้งหมดของพวกเขา
14. และเราจะยื่นมือของเราออกต่อสู้พวกเขา แล้วทำให้แผ่นดินที่เขาอาศัยทุกแห่งร้างเปล่าและถูกทิ้งร้าง คือตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารถึงริบลาห์ แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์”