พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เอเสเคียล 48:13-29 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

13. เคียง‍ข้าง​กับ​เขต​ของ​ปุ‌โร‌หิต​นั้น ให้​เป็น​ส่วน‍แบ่ง​ของ​คน​เลวี ยาว 12.5 กิโล‍เมตร กว้าง 5 กิโล‍เมตร ส่วน​ยาว​ทั้ง‍หมด​จะ​เป็น 12.5 กิโล‍เมตร และ​ส่วน​กว้าง 5 กิโล‍เมตร

14. ห้าม​พวก‍เขา​ขาย และ​ห้าม​เขา​แลก​เปลี่ยน​ส่วน​หนึ่ง​ส่วน‍ใด​ของ​ที่‍ดิน​ส่วน​นี้ ห้าม​เขา​เปลี่ยน​กรรม‍สิทธิ์​ของ​ที่‍ดิน​ดี‍เยี่ยม​นี้ เพราะ​เป็น​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

15. “ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ซึ่ง​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร และ​กว้าง 2.5 กิโล‍เมตร​นั้น ให้​เป็น​ที่​ใช้‍สอย​ทั่ว‍ไป​ของ​ตัว‍เมือง คือ​เป็น​ที่‍อยู่‍อาศัย​และ​เป็น​ทุ่ง‍หญ้า และ​ตัว‍นคร​จะ​อยู่​ตรง‍กลาง

16. ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​ขนาด​ของ​ด้าน​ต่างๆ ของ​นคร คือ​ด้าน‍เหนือ 2,250 เมตร ด้าน‍ใต้ 2,250 เมตร ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก 2,250 เมตร และ​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก 2,250 เมตร

17. นคร​นั้น​จะ​ต้อง​มี​บริ‌เวณ​ทุ่ง‍หญ้า โดย​วัด​จาก​ด้าน‍เหนือ​ออก‍ไป 125 เมตร ด้าน‍ใต้ 125 เมตร ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก 125 เมตร และ​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก 125 เมตร

18. ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ซึ่ง​วัด​ไป​ตาม​ด้าน‍ยาว​ของ​บริ‌เวณ​นี้​ซึ่ง​ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ที่​บริ‌สุทธิ์ โดย​วัด​ออก​ไป​ทาง​ตะ‌วัน‍ออก​ยาว 5 กิโล‍เมตร และ​ไป​ตะ‌วัน‍ตก​ยาว 5 กิโล‍เมตร และ​ให้​อยู่​ติด​กับ​ส่วน​ที่​บริ‌สุทธิ์ พืช‍ผล​ที่​ได้​ใน​ส่วน​นี้​จะ​เป็น​อาหาร​ของ​คน‍งาน​ใน​นคร​นั้น

19. คน‍งาน​ของ​นคร​นั้น​ซึ่ง​มา​จาก​อิสรา‌เอล​ทุก​เผ่า จะ​เป็น​คน​ไถ​ที่​ผืน​นี้

20. ส่วน​ถวาย​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​พวก‍เจ้า​จะ​ต้อง​แบ่ง‍ไว้​นั้น​ให้​เป็น​สี่‍เหลี่ยม‍จัตุ‌รัส ยาว​ด้าน​ละ 12.5 กิโล‍เมตร ซึ่ง​ก็​คือ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​รวม​กับ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร

21. “บริ‌เวณ​ที่​เหลือ​ซึ่ง​อยู่​ทั้ง‍สอง​ข้าง​ของ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​และ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร​นั้น​ให้​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย โดย​วัด​จาก​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​ออก​ไป​ยาว 12.5 กิโล‍เมตร​ไป​ทาง​พรม‍แดน​ตะ‌วัน‍ออก และ​วัด​ไป​ทาง​ตะ‌วัน‍ตก 12.5 กิโล‍เมตร​ไป​ทาง​พรม‍แดน​ตะ‌วัน‍ตก ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ต่างๆ ของ​เผ่า ส่วน​นี้​ให้​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย โดย​มี​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​พร้อม​กับ​สถาน‍นมัส‌การ​ของ​พระ‍นิ‌เวศ​นั้น​อยู่​ตรง‍กลาง

22. ส่วน​ที่​เป็น​ของ​คน​เลวี​และ​ส่วน​ของ​นคร​นั้น​จะ​อยู่​ตรง‍กลาง​ของ​ที่‍ดิน​ซึ่ง​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย​เช่น‍เดียว‍กัน และ​ที่‍ดิน​ของ​เจ้า‍นาย​นี้​จะ​อยู่​ระหว่าง​เขต‍แดน​ของ​ยู‌ดาห์​และ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน

23. “ส่วน​เผ่า​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เบน‌ยา‌มิน

24. ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน​เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​สิ‌เม‌โอน

25. ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​สิ‌เม‌โอน เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​อิส‌สา‌คาร์

26. ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​อิส‌สา‌คาร์ เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เศ‌บู‌ลุน

27. ติด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เศ‌บู‌ลุน เริ่ม​จาก​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน‍ตะ‌วัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​กาด

28. และ​เขต‍แดน​ของ​กาด​ทาง​ด้าน‍ใต้​นั้น​จะ​เริ่ม​จาก​เมือง​ทา‌มาร์ ถึง​ห้วง‍น้ำ​เม‌รี‌บาห์ ที่​คา‌เดช และ​เรื่อย‍ไป​ตาม​ลำ‍ธาร​อียิปต์​ถึง​ทะเล​ใหญ่

29. นี่​เป็น​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พวก‍เจ้า​จะ​แบ่ง​ให้​เป็น​มรดก​ท่าม‍กลาง​เผ่า​ต่างๆ ของ​อิสรา‌เอล นี่​เป็น​ส่วน‍แบ่ง​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย” พระ‍ยาห์‌เวห์​องค์‍เจ้า‍นาย​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

อ่านบทที่สมบูรณ์ เอเสเคียล 48