3. เฉพาะเจ้านายเท่านั้นที่จะนั่งรับประทานอาหารเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ในประตูนี้ได้ แต่เขาจะต้องเข้ามาทางมุขของหอประตูและต้องออกไปตามทางเดียวกัน”
4. แล้วท่านก็นำข้าพเจ้ามาตามทางของประตูเหนือ มาที่ข้างหน้าพระนิเวศ แล้วข้าพเจ้ามองดู และดูสิ พระสิริของพระยาห์เวห์ก็เต็มพระนิเวศของพระยาห์เวห์ แล้วข้าพเจ้าก็ซบหน้าลง
5. และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงตั้งใจให้ดี จงดูด้วยตาของเจ้า และฟังด้วยหูของเจ้าในทุกสิ่งที่เราจะบอกเจ้า เกี่ยวกับกฎเกณฑ์ทั้งหมดของพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และธรรมบัญญัติทั้งหมดของพระนิเวศนั้น และจงจดจำเรื่องผู้ที่จะเข้าพระนิเวศ และพวกที่ห้ามเข้าสถานบริสุทธิ์ไว้ให้ดี
6. แล้วจงบอกพงศ์พันธุ์มักกบฏ คือพงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ขอให้การน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของพวกเจ้าสิ้นสุดเสียที
7. คือการยินยอมให้คนต่างด้าวที่ไม่เข้าสุหนัตทางใจและไม่เข้าสุหนัตทางร่างกายเข้ามาในสถานนมัสการของเรา ซึ่งเป็นการลบหลู่พระนิเวศเรา เมื่อเจ้าถวายอาหารของเราแก่เรา คือไขมันและเลือด พวกเจ้าได้ทำลายพันธสัญญาของเราด้วยการน่าสะอิดสะเอียนทุกอย่างของพวกเจ้า
8. และพวกเจ้าไม่ได้รักษาหน้าที่ในสิ่งบริสุทธิ์ทั้งหลายของเรา แต่เจ้าได้ตั้งคนนอกให้รักษาหน้าที่แทนตัวเจ้า ซึ่งเรามอบให้เจ้าในสถานนมัสการของเรา
9. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า อย่าให้คนต่างด้าว ที่ไม่เข้าสุหนัตทางใจและไม่เข้าสุหนัตทางกายเข้าไปในสถานนมัสการของเรา คือคนต่างด้าวทั้งหมดที่อยู่ท่ามกลางชนชาติอิสราเอล
10. ส่วนคนเลวีที่ห่างไกลจากเราคือได้หลงจากเราไปติดตามรูปเคารพของเขา เมื่อคนอิสราเอลหลงไปนั้น จะต้องได้รับโทษความผิดบาปของตน