1. ในปีที่ 25 ที่เราถูกกวาดไปเป็นเชลย คือในปีที่ 14 หลังจากที่กรุงนั้นถูกทำลาย ณ วันที่ 10 ของต้นปีนั้น ในวันนั้นเองพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์มาอยู่เหนือข้าพเจ้า แล้วพระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปที่นั่น
2. และทรงนำข้าพเจ้าโดยนิมิตของพระเจ้ามาถึงแผ่นดินอิสราเอล แล้วพระองค์ทรงวางข้าพเจ้าไว้บนภูเขาสูงมากๆ ซึ่งมีสิ่งก่อสร้างไปทางทิศใต้เหมือนเมืองหนึ่ง
3. เมื่อพระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปยังที่นั่น ดูสิ มีชายคนหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายทองสัมฤทธิ์ และมีเชือกป่านเส้นหนึ่งกับไม้วัดอันหนึ่งอยู่ในมือท่าน และท่านยืนอยู่ที่หอประตู
4. และชายผู้นั้นกล่าวกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมองดูด้วยตาเจ้าเอง และจงฟังด้วยหูของเจ้า และจงเอาใจใส่ทุกสิ่งที่เราจะสำแดงแก่เจ้า เพราะว่าที่เรานำเจ้ามาที่นี่ก็เพื่อจะสำแดงแก่เจ้า จงประกาศทุกสิ่งที่เจ้าเห็นนั้นแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล”
5. และดูสิ มีกำแพงล้อมอยู่รอบๆ บริเวณด้านนอกพระนิเวศ และในมือของชายผู้นั้นมีไม้วัดยาว 3 เมตร แต่ละเมตรยาวตามมาตรฐานการวัด ดังนั้น ท่านจึงวัดความหนาของกำแพงได้ 3 เมตร และวัดความสูงได้ 3 เมตร
6. แล้วท่านเข้าไปทางหอประตูซึ่งหันหน้าไปทิศตะวันออก ขึ้นไปตามบันไดและวัดธรณีประตูได้ลึก 3 เมตร คือธรณีหนึ่งลึก 3 เมตร
7. ส่วนห้องยามลึก 3 เมตร และกว้าง 3 เมตร และที่ว่างระหว่างห้องยามเหล่านั้นกว้าง 2.5 เมตร ส่วนธรณีประตูที่วัดจากริมมุขประตูด้านพระนิเวศนั้นวัดได้ 3 เมตร