14. และเราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า แล้วเจ้าทั้งหลายจะมีชีวิต และเราจะวางเจ้าไว้ในแผ่นดินของเจ้า แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว และเราจะลงมือทำ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
15. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า
16. “เจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาไม้มาอันหนึ่งเขียนลงว่า ‘สำหรับยูดาห์ และสำหรับชนอิสราเอลที่ผูกพันกับยูดาห์’ จงเอาไม้มาอีกอันหนึ่งเขียนลงว่า ‘สำหรับโยเซฟ (ไม้ของเอฟราอิม) และพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดที่ผูกพันกับโยเซฟ’
17. แล้วนำไม้ทั้งสองรวมเข้าเป็นอันเดียว เพื่อเป็นไม้อันเดียวกันในมือของเจ้า
18. และเมื่อคนในชนชาติเจ้ากล่าวกับเจ้าว่า ‘ท่านจะไม่บอกให้เรารู้หรือว่า สิ่งนี้หมายความว่าอะไร?’
19. จงกล่าวกับพวกเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เรากำลังจะเอาไม้ของโยเซฟ (ซึ่งอยู่ในมือของเอฟราอิม) และของเผ่าต่างๆ ของอิสราเอลที่ผูกพันกับเขา และเราจะเอาไม้ของยูดาห์มา แล้วทำให้เป็นไม้อันเดียวกัน และจะเป็นไม้อันเดียวในมือของเรา
20. เมื่อไม้ทั้งสองที่เจ้าเขียนนั้นอยู่ในมือเจ้าต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย
21. ก็จงกล่าวกับเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราจะนำคนอิสราเอลมาจากท่ามกลางบรรดาประชาชาติที่พวกเขาได้เข้าไปอยู่ด้วยนั้น และจะรวบรวมเขามาจากรอบด้าน แล้วนำเขามายังแผ่นดินของเขาเอง
22. และเราจะทำให้พวกเขาเป็นประชาชาติเดียวในแผ่นดินนั้นที่บนภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล และจะมีกษัตริย์องค์เดียวเป็นกษัตริย์อยู่เหนือเขาทั้งหมด พวกเขาจะไม่เป็นสองประชาชาติอีกต่อไป และจะไม่แยกเป็นสองราชอาณาจักรอีกต่อไป
23. และพวกเขาจะไม่ทำตัวให้เป็นมลทินด้วยรูปเคารพ หรือด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของเขา หรือด้วยการล่วงละเมิดทุกอย่างของเขาอีกต่อไป แต่เราจะช่วยเขาให้พ้นจากบาปในที่อาศัยของพวกเขานั้น และเราจะชำระเขา แล้วพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา